Imidazolidino
Plata kemia strukturo de la Imidazolidino
Tridimensia strukturo de la Imidazolidino
Kelkaj imidazolidinaj derivaĵoj estas bioatikvaj kontraŭ la Staphylococcus aureus
Alternativa(j) nomo(j)
Kvarhidroimidazolo 1,3-duazolidino Duazociklopentano
Kemia formulo	C3H8N2
CAS-numero-kodo	504-74-5
ChemSpider kodo	396007
PubChem-kodo	449488
Fizikaj proprecoj
Aspekto	blanka solido
Molmaso	72.10902 g·mol-1
Denseco	0.892 g cm−3
Fandpunkto	92.8 °C
Bolpunkto	221.98 °C
Refrakta indico	${\displaystyle n_{761}^{20}}$ 1,4220
Acideco (pKa)	4.8-5.0[1]
Solvebleco	Akvo:Tre solvebla
Mortiga dozo (LD50)	>3500 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Sekurecaj Indikoj
Risko	R22 R36/37/38
Sekureco	S26 S36/37/39
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Xn Noca por la sano
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H302, H314, H360D
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P201, P280, P301+330+331, P305+351+338, P308+310
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Imidazolidino estas heterocikla kombinaĵo konsistanta en kvinmembra ringo kun du nitrogenatomoj en la pozicioj 1 kaj 3 de la ringo kaj ĉiuj saturitaj ligiloj. Ĝi estas la plej reduktita homologo inter la imidazoloj kaj imidazolinoj. Ĝi estas senkolora, polara kaj baza substanco.

Imidazolinoj tradicie estas preparataj per kondensiĝo de la 1,2-duaminoj kaj aldehidoj. Plej ordinare, unu aŭ ambaŭ nitrogenatomoj estas substituataj per alkila aŭ benzila grupo. La unua nesubstituita imidazolino estis sintezita en 1952. Derivaĵoj el imidazolinoj posedas antibakteriajn, kontraŭdolorajn, citotoksajn kaj antiparazitajn proprecojn.

Multaj imidazolinaj derivaĵoj estas bioaktivaj kontraŭ kelkaj bakterioj, inter ili la Escherichia coli, Staphylococcus aureus kaj Mycobacterium tuberculosis

Cikla kvinmembra familio
Ciklopentano		Ciklopenteno	Imidazolo	Imidazolino	Imidazolidino

Literaturo

• UNESP
• Chemical Book
• Nicotinoid Insecticides and the Nicotinic Acetylcholine Receptor, I. Yamamoto, J.E. Casida
• Biogenic Amines—Advances in Research and Application: 2013 Edition
• NCBI Resources
• Acyclic Hydrocarbons: Advances in Research and Application: 2011 Edition
• Spin Labeling: Theory and Applications, Lawrence J. Berliner

Kunrilataj kemiaĵoj

Vidu ankaŭ

Referencoj