Ilja Prigogine
Nobel-premiito
Persona informo
Илья́ Рома́нович Приго́жин Ilya Romanovich Prigogine
Naskiĝo	12-an de januaro 1917 (1917-01-12) en Moskvo
Morto	28-an de majo 2003 (2003-05-28) (86-jaraĝa) en Bruselo
Lingvoj	franca • angla • rusa vd
Ŝtataneco	Belgio • Rusia Imperio vd
Alma mater	Universitato Libera de Bruselo vd
Profesio
Okupo	filozofo • fizikisto • universitata instruisto • kemiisto • verkisto de nefikcio vd
Laborkampo	kemio • fiziko vd
Doktoreca konsilisto	Théophile De Donder vd
Honorigoj Honorigoj Nobel-premio pri kemio • Francqui Prize • Medalo Rumford • Cothenius Medal • Komandoro de la Honora Legio • Honda Prize • Kampé de Fériet Award • Bogolyubov Prize • honorary doctorate of the University of Valladolid • Ordeno de Amikeco • honorary doctorate of the Vrije Universiteit Brussel • Bourke Award • honora doktoro de la Jagelona Universitato en Krakovo vd
Membrecoj Membrecoj Leopoldina • Nordrejn-Vestfalia Akademio de Sciencoj kaj Artoj • Akademio pri Sciencoj de Sovetunio • Nacia Akademio de Sciencoj de Ukrainio • Rumana Akademio • Akademio de Sciencoj de GDR • Usona Akademio de Artoj kaj Sciencoj • Rusia Akademio de Sciencoj • Internacia Akademio de Historio de Scienco • Usona Nacia Akademio de Sciencoj vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Ilya Prigogine ([ilja prigoĵin], (ruse Илья Романович Пригожин); naskiĝis la 25-an de januaro 1917, en Moskvo, mortis la 28-an de majo 2003, en Bruselo) estis rusdevena belga kemiisto kaj fizikisto.

Biografio

Post la rusa revolucio la familio Prigojine malfavoris la sovetian sistemon kaj en 1921 iris de Rusio al Germanio kaj en 1929 al Belgio, kie ĝi alprenis la francan nomskribon Prigojine. Ilya Prigojine en 1949 alprenis la belgan civitanecon.

Studinte kemion en la Universitato Libera de Bruselo li en 1950 tie profesoriĝis. En 1959 li iĝis direktoro de la instituto Solvay en Bruselo kaj instruanto de Universitato de Teksaso ĉe Aŭstino (Usono). De 1961 al 1966 li instruis en Ĉikago. En 1967 li iĝis direktoro de la Centro pri Statistika Mekaniko kaj Termodinamiko en Aŭstino.

Esploroj

Prigojine esploris termodinamikon kaj interalie kreis la koncepton de disipaj strukturoj. En 1977 li ricevis la nobelpremion pri kemio. En 1989 Belgio nobeligis lin, nomumante lin vicgrafo. Ĝis sia morto li estis prezidanto de la Internacia Akademio de Sciencoj.