Icíar Bollaín
Persona informo
Icíar Bollaín
Naskonomo	Icíar Bollaín Pérez-Mínguez
Naskiĝo	12-an de junio 1967 (1967-06-12) (56-jaraĝa) en Madrido
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Profesio
Okupo	filmreĝisoro • scenaristo • filmaktoro vd
Aktiva dum	1995– vd
Verkado
Verkoj	Flores de otro mundo ❦ Take My Eyes ❦ Even the Rain ❦ Kathmandu Lullaby ❦ Maixabel vd
Honorigoj Honorigoj Goya Award for Best Director • Goya Award for Best Original Screenplay • Gold Medal of Merit in the Fine Arts • Q60446233 vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Icíar BOLLAÍN Pérez-Mínguez (Madrido, 12a de junio 1967) estas hispana reĝisoro kaj aktorino.

Biografio kaj kariero

Estante 16-jaraĝa, ŝi estis elektita de Víctor Erice kiel protagonisto de sia unua filmo, El sur. Poste ŝi partoprenis en diversaj filmoj, en televida serio Miguel Servet, la sangre y la ceniza kaj en opero. Ŝi lasis siajn studojn pri Belartoj en la Komplutensa Universitato de Madrido, por dediĉi sin al kino. Poste ŝi iĝis komence de 1991, kun Santiago García de Leániz kaj Gonzalo Tapia, produktorino ĉe Producciones La Iguana, kaj tiukadre ekreĝisoris ekzemple Baja corazón (1993) kaj Los amigos del muerto (1994). La Iguana produktoris ekde sia fondo preskaŭ du dek filmojn.

En 1995, Icíar ŝanĝis sian karieron proksime al Ken Loach, kun kiu ŝi estis laborinta en Land and Freedom (1995), dum la filmado de Carla's Song (1996), por verki libron pri la angla reĝisoro, nome Ken Loach, un observador solidario, 1996, El País-Aguilar.

Filmoj

Kiel aktorino

• El sur (Víctor Erice, 1983)
• Las dos orillas (Juan Sebastián Bollaín, 1986)
• Al acecho (Gerardo Herrero, 1987)
• Mientras haya luz (Felipe Vega, 1987)
• Malaventura (Manuel Gutiérrez Aragón, 1989)
• Venecias (Pablo Llorca, 1989)
• El mejor de los tiempos (Felipe Vega, 1990)
• Doblones de a ocho (Andrés Linares, 1990)
• Sublet (Chus Gutiérrez, 1991)
• Un paraguas para tres (Felipe Vega, 1992)
• Entretiempo (Santiago García de Leániz, 1992)
• Dime una mentira (Juan Sebastián Bollaín, 1993)
• Tocando fondo (José Luis Cuerda, 1993)
• Jardines colgantes (Pablo Llorca, 1993)
• Tierra y libertad (Ken Loach, 1994)
• El techo del mundo (Felipe Vega, 1995)
• Menos de cero (Ernesto Tellería, 1996)
• Niño nadie (José Luis Borau, 1997)
• Subjudice (Josep María Forn, 1997)
• Leo (José Luis Borau, 2000)
• Sara, una estrella (José Briz Méndez, 2002)
• Nos miran (Norberto López Amado, 2002)
• La balsa de piedra (George Sluizer, 2003)
• La noche del hermano (Santiago García de Leániz, 2005)
• Rabia (Sebastián Cordero, 2010)