Hyracotherium aŭ hirakoterio (etimologie "hirakeca besto") estas formortinta genro de tre malgrandaj (ĉirkaŭ 60 cm longaj) neparhufaj hufuloj kiuj troviĝis en la formaĵo London Clay. Tiu malgranda, hundogranda animalo estis iam konsiderata la plej frua konata membro de la Ekvedoj antaŭ la tipa specio, nome H. leporinum, estu reklasigita kiel paleotero, nome neparhufa familio baza kaj al ĉevaloj kaj al la brontoteroj.^[1] La restantaj specioj estas nuntempe konsiderataj kiel apartenantaj al diferencaj genroj, kiaj Eohippus, kiu estis dekomence sinonimigita kun Hyracotherium.

Notoj