Histamino
Alternativa(j) Nomo(j)
2-(1H-imidazol-4-ila)etanamino
Kemia formulo	C5H9N3
PubChem-kodo	774
ChemSpider kodo	753
CAS-numero-kodo	51-45-6
Karakterizaĵoj
Aspekto	senkoloraj kristaloj
Molmaso	111.15 g·mol−1
Smiles	CC(=CCCC(=C)C=C)C
Vaporpremo	2,68 hPa
Denseco	1.1 g/cm3 (20 °C) (hipoteza)
Refrakta indico	${\displaystyle n_{761}^{20}}$ 1,57 (hipoteza)
Fandopunkto	83.5 °C (182.3 ℉; 356.6 K)
Bolpunkto	209.5 °C (409.1 ℉; 482.6 K) (malkomponiĝo)
Acideco (pKa)	Imidazolo: 6.04 NH2: 9.75
Solvebleco	Akvo: tre solvebla en varma kaj malvarma akvo Etanolo: tre solvebla Metanolo: tre solvebla Etero: tre malmulte solvebla
Mortiga dozo (LD50)	5 mg·kg−1 (buŝe, muso) 220 mg kg−1
Sekurecaj Indikoj
Riskoj	R22 R36/37/38 R42/43
Sekureco	S22 S26 S36/37
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero Xn Noca por la sano
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
GHS Signalvorto	Damaĝo
GHS Deklaroj pri damaĝoj	H301, H315, H317, H319, H334, H335
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj	P261, P264, P270, P271, P272, P280, P301+310, P302+352, P304+340, P304+341, P305+351+338, P312, P321, P330, P332+313, P333+313, P337+313, P342+311, P362, P363, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo (25 °C kaj 100 kPa)

Histamino estas amino (C₃N₂H3)-CH₂-CH₂-NH₂, devenanta el histidino, ĉeesta en diversaj animalaj histoj kaj en sekalergoto^[2]. La nomo devena de la στός histos, tie: „histo“ kaj -amino por nitrogen-entenaj organikaj kombinaĵoj karakterizataj de aminogrupo. En vivo, la histamino devenas de la malkonstruo de histidino.

Historio

Unue Adolf Windaus sintezis ĝin en 1907. En 1910 Henry Dale kaj George Barger trovis ĝin en skleroto de ergotfungo.

Rolo

Histamino estas signalkemiaĵo, kiu dilatigas la sangvaskuletojn, pliigas la sekreciojn kaj grave rolas en alergioj kaj anafilaksio^[2].

Notoj kaj referencoj

Vidu ankaŭ

• Biogenaj aminoj