Hermann Weyl
Persona informo
Hermann Klaus Hugo Weyl
Naskonomo Hermann Klaus Hugo Weyl
Naskiĝo 9-an de novembro 1885 (1885-11-09)
en Elmshorn
Morto 8-an de decembro 1955 (1955-12-08) (70-jaraĝa)
en Zuriko
Tombo Princeton Cemetery vd
Lingvoj germana angla vd
Ŝtataneco Germana Imperiestra Regno Vajmara Respubliko Usono vd
Alma mater Universitato de Göttingen Munkena universitato Christianeum Hamburg vd
Subskribo Hermann Weyl
Familio
Infanoj Fritz Joachim Weyl Michael Weyl vd
Profesio
Okupo matematikisto fizikisto filozofo universitata instruisto vd
Laborkampo diferenciala geometrio nombroteorio matematiko grupo-teorio teoria fiziko kvantuma meĥaniko fizika relativeco filozofio filozofio de matematiko vd
Doktoreca konsilisto David Hilbert vd
Verkado
Verkoj kurbeco de Weyl 
ekvacio de Weyl 
grupo de Weyl 
Weyl algebra 
teoremo de Peter-Weyl 
Weyl's inequality 
Weyl–Brauer matrices 
Weyl curvature hypothesis 
Weyl–Lewis–Papapetrou coordinates 
transformo de Wigner-Weyl 
Weyl transformation 
lemo de Weyl 
Weyl Point 
teoremo de Weyl-Schouten 
Weyl–Kac character formula 
equidistribution theorem 
Weyl chamber 
Weyl sequence 
Weyl scalar 
Weyl–von Neumann theorem 
Weyl's theorem 
De Donder–Weyl theory 
Weyl's postulate 
Weyl law 
Weyl distance function 
Weyl metrics 
duonmetalo de Weyl vd
Filozofo
vd Fonto: Vikidatumoj

Hermann WEYL (9-a de novembro 1885 - 8-a de decembro 1955) estis matematikisto germana. Kvankam li multe loĝis en Zuriko kaj poste laboris en Princeton, estas identigita familiare kun la tradicio matematika de la Universitato de Gotingen, reprezentata de David Hilbert kaj Hermann Minkowski. Liaj esploroj ludis gravan rolon por la teoria fiziko same kiel por puraj fakoj, kiaj la nombroteorio. Li estis unu el la plej influaj matematikistoj de la 19a jarcento, kaj ŝlosila membro de la Instituto de Antaŭeniraj Studoj en ties komencoj, kontribuante al rigardo kaj internacia kaj integra.

Weyl publikigis kelkajn teknikaj kaj ĝeneralajn studojn pri spaco, tempo, materio, filozofio, logiko, simetrio kaj historio de la matematiko. Li estis unu el la unuaj kiuj imagis la probablecon kombini la koncepton de la teorio de relativeco kun la leĝoj de la elektromagnetismo. Dum neniu alia matematikisto de lia generacio aspiris al 'universalismo' de Poincaré aŭ Hilbert, Weyl escepte alproksimiĝis al tio.

Verkoj

  • The Continuum: A Critical Examination of the Foundation of Analysis. 1918. ISBN 0-486-67982-9.
  • Mathematische Analyse des Raumproblems. 1923.
  • Was ist Materie?. 1924.
  • Gruppentheorie und Quantenmechanik. 1928.
  • «On generalized Riemann matrices». Ann. of Math. Vol. III (35). 1934. pp.~400--415.
  • Elementary Theory of Invariants. 1935.
  • Philosophy of Mathematics and Natural Science. 1949.
  • Space Time Matter. título original: "Raum, Zeit, Materie". 1952. ISBN 0-486-60267-2.
  • Symmetry. Princeton University Press. 1952. ISBN 0-691-02374-3.
  • The Concept of a Riemann Surface. Addison-Wesley. 1955.
  • Gesammelte Abhandlungen. Vol IV. ed. Chandrasekharan, K. Springer. 1968.
  • Classical Groups: Their Invariants And Representations. ISBN 0-691-05756-7.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.