vidpunkton. Plej ĝisfunde ĝi pritraktas la vortfaradon kaj la prepoziciojn. Priparolante la vortformojn la aŭtoro ĉiam aldonas la koncernajn sintaksajn ĉapitrojn. Kelkfoje (ekz. sur pĝ. 126) iu grava rimarko estas sub la teksto. Oni eble plej vigle diskutos la ĉapitron pri vortfarado. Ĉu oni ekz. uzu esprimojn kiel „nepr“, „supri“? „Estri“ ne estas „meistern“ sed „leiten“. Pli bona ol „fiinsektaro“, kiu ja ne estas kontraŭmorala, estus la esprimo "insektaĉaro“. „Virinaĉo“ estas eble „Weibsbild“ sed ne „Frauenzimmer“. Anstataŭ „arbetaĵo“ sufĉas „arbeto“. „Nuneco“ nur estas „Gegenwart“, ne „Aktualität“; „manĝegi“ estas „viel essen“ sed ne „unmanierlich essen“. Citante la Zamenhofan esprimon „nepovebligi“ oni aldonu, ke la kunmetajoj kun -ebl kutime havas pasivan sencon. Kial oni traduku „Krankeuwärter“ per „malsanulejisto ? Oni ne „plenumas“ sed „sukcese faras“ ekzamenon. Ne skribu “simplabeleco“ kiel unu vorton, por ke oni ne derivu ĝin de „abelo“. La mallongigo lern- kaj sciema memorigas al mi nian „Wachszieher- und Lebzelterei*. Por „Ar’“, „Aera’“ oni prefere uzu „areo“, „erao“. La tradukoj „sich fortbefindlich“, „esperantistisch“ estas lingve malkorektaj. En la dua parto priparolanta la vortkategoriojn mi trovis la jenon plibonigebla: § 97 „anekso al Egiptujo“ ne estas „Annexion Aegyptens“ (kp. „La anekso de Bosnio al Aŭstrujo en 1908), § 103, III C „zweite, dritte“, ne „erste, zweite“ Steigerungsstufe (grado), § 207 „Sur la ĉielo staras steloj“ estas germanismo (pli bone vidiĝas), § 210 oni ne loĝas „auf der Berliner Straße“, sed „in“. § 229 ne „malkare“ sed „malmultekoste“, § 262 „kredi“ ne estas „halten für“, § 291 "procesi kun“ oni ne traduku per „sich klagen mit“ sed per „Klage führen gegen“, § 326 anst. „post ol“ oni uzu „post kiam“, § 330 interjekcion „aŭ“ oni pro ebla miskompreno ĉiam anstataŭu per "aj“. Kelkfoje oni ne aldonis post esprimo la mallongigon Z(amenhofo) ekz. post „ŝakale“.

lernintoj de nia lingvo facile konsulteblan materialon en ĉiu okazo de dubo pri iu lingva subtilaĵo. La klarigoj pri ĉiuj detaloj de la gram atiko kaj vortfarado Esperantaj estas plej kompreneble prezentataj kaj akompanataj de multnombroj (tiel), trafaj ekzemploj.

Krom la ĝenerala tabelo de enhavo, faciligas la uzon de la libro tre ampleksa detal-indekso, kiu montras la ciferon sub kiu uzanto trovos la bezonatan klarigon.