Glikolata acido
glikolata acido
Plata kemia strukturo de la Glikolata acido
glikolata acido
Tridimensia strukturo de la Glikolata acido
Oficina rosmareno, planto kiu enhavas glikolatan acidon.
Alternativa(j) nomo(j)
  • Dukarbonoza acido
  • Hidrokso-acetata acido
  • Hidroacetata acido
Kemia formulo
C2H4O3
CAS-numero-kodo79-14-1
ChemSpider kodo737
PubChem-kodo757
Merck Index15,4534
Fizikaj proprecoj
Aspektosenkolora, senodora, higroskopa
kaj kristaleca solido
Molmaso76.05 g·mol-1
Denseco1.25 g cm−3
Fandpunkto75 °C
Bolpunkto112 °C (malkomponiĝas)
Refrakta indico 1,4240
Ekflama temperaturo129 °C
Memsparka temperaturoxx °C
Acideco (pKa)3.83
SolveblecoAkvo:
Mortiga dozo (LD50)1950 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
RiskoR20 R22 R34
SekurecoS23 S26 S36/37/39 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj[1]
GHS Damaĝo-piktogramo
05 – Koroda substanco 07 – Toksa substanco
GHS SignalvortoDamaĝo
GHS Deklaroj pri damaĝojH302, H332, H314
GHS Deklaroj pri antaŭgardojP260, P261, P280, P303+361+353, P305+351+338, P301+330+331, P304+340, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

Glikolata acido estas strukture la plej eta α-hidrokso-acido, senkolora, senodoroa kaj higroskopa substanco alte solvebla en akvo kaj tre uzata en pluraj haŭto-prizorgaj produktoj.

Glikolata acido trovatas en sukerkanplantaro kaj en la planto konata kiel Rosmarinus officinalis. La saloj aŭ esteroj de la glikolata acido nomatas glikolatoj.

Historio

La vorto glikolata acido estis unue kojnita en 1848 de la franca kemiisto Auguste Laurent (1807–1853), kiu tiam proponis ke la aminoacido glicino -- kiu tiam estis konata kiel glicocolle -- eble estus la amino de hipoteza acido, kiun li nomis glikolata acido aŭ acide glycolique.[2]

Tamen, glikolata acido estis unue preparata en 1851 de la germana kemiisto Adolph Strecker (1822–1871) kaj rusa kemiisto Nikolay Nikolaeviĉ Sokolov (1826-1877). Ili preparis ĝin per traktado de la hipurata acido, nitrata acido kaj nitrogena duoksido kiuj estigos esteron de la benzoata kaj glikolata acidoj, kiujn ili nomis benzoglikolata acido (aŭ benzoil-glikolata acido). Ili plurtage bolis la esteron kun diluita sulfata acido, kaj tiam ili ekhavis benzoatan acidon kaj glikolatan acidon.

Sintezoj

Sintezo 1

  • Glikolatan acidon eblas prepari per interagado de formaldehido, kalia cianido kaj akvo sekvata per hidrogenigo de la kalia glikolato en acida medio:
Sintezo de la glikolata acido.

Sintezo 2

  • Malnovaj solvaĵoj de natria jodacetato reakcias kun akvo por estigi glikolatan acidon:

Sintezo 3

Uzoj

Glikolata acido uzatas en pluraj fakoj:

  • En organika kemio
  • En industrio - ekipaĵo-purigo
  • En metalprocezadoj - ĉefe acidogravurado
  • En la leda industrio
  • En olea kaj gasa industrio
  • En la ekonomiaj aktivecoj - aparte en purigo de produktoj
  • En farmacio - en kosmetikaĵoj kiel keratinorompa agento por haŭto-senŝeligo aŭ en traktado de hiperkeratinozo
  • Kiel natura senŝeligaĵo per purigo de la sebacaj duktoj el aknoj, permesanta la aliron de aliaj aktivaj substancoj en la haŭton.
  • En la produktado de reabsorbeblaj suturaĵoj por kirurgiaj operacioj.

Literaturo

Vidu ankaŭ

Referencoj


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.