Gerðr | |
---|---|
nord-ĝermana diaĵo | |
Informoj | |
Sekso | ina |
Patro | Gymir |
Patrino | Aurboða |
Edzo/Edzino | Frejo |
Infanoj | Fjölnir |
En Nordia mitologio, Gerðr (malnovnordlanda prononco: [ˈɡerðz̠]; "enfermita")[1] estas jötun, diino, kaj edzino de la dio Frejo. Gerðr estas atestita en la Poezia Edda, kompilita en la 13-a jarcento el pli fruaj tradiciaj fontoj; la Proza Edda kaj Heimskringla, verkita en la 13-a jarcento fare de Snorri Sturluson; kaj en la poezio de skaldoj. Gerðr estas foje literumita Gerd aŭ Gerth.
Kaj en la Poezia Edda kaj en la Proza Edda, Frejo vidas Gerðr dedistance, enamiĝas je la vido de ŝia beleco, kaj sendas sian serviston Skírnir al Jötunheim (kie Gerðr kaj ŝia patro Gymir loĝas) por akiri ŝian amon. En la Poezia Edda Gerðr dekomence malakceptas, sed post serio de minacoj fare de Skírnir ŝi estas devigita akcepti. En la Proza Edda, ne estas mencio al minacoj. En ambaŭ fontoj, Gerðr akceptas renkontiĝis kun Frejo je fiksita dato en Barri kaj, post Skírnir revenas kun la respondo de Gerðr, Frejo bedaŭras, ke la kunsido ne okazu pli frue. En ambaŭ Edda Gerðr estas priskribita kiel la filino de Gymir kaj de la jötun Aurboða.
En Heimskringla, Gerðr estas registrita kiel la edzino de Frejo, evemerita kiel amata reĝo de Svedio. En la sama fonto, la paro estas la fondintoj de la Ingla dinastio kaj produktis filon, nome Fjölnir, kiu reĝiĝis post la morto de Frejo kaj pluigis sian stirpon. Gerðr estas ofte teoriumita kiel diino asocia kun la tero. Gerðr inspiris verkojn de arto kaj literaturo.
Notoj
- ↑ Orchard (1997:54).
Bibliografio
- Bellows, Henry Adams (Trad.) (1923). The Poetic Edda. The American-Scandinavian Foundation.
- Faulkes, Anthony (Trad.) (1995). Edda. Everyman's Library. (ISBN 0-460-87616-3)
- Davidson, Hilda Roderick Ellis. (1988) Myths and Symbols in Pagan Europe: Early Scandinavian and Celtic Religions. Manchester University Press. ISBN 9780815624387.
- Davidson, Hilda Ellis. (1999) Roles of the Northern Goddess. Nov-Jorko: Routledge. ISBN 0-415-13611-3.
- Finnur Jónsson. (1900) Edda Snorra Sturlusonar (dane). Copenhagen: Gad. “Hvernig skal kenna Frigg.”.
- Hollander, Lee Milton. (Trad.) (2007). Heimskringla: History of the Kings of Norway. University of Texas Press. (ISBN 978-0-292-73061-8)
- Larrington, Carolyne (Trans.). (1999) The Poetic Edda. Oxford World's Classics. ISBN 0-19-283946-2.
- Lindow, John (2001). Norse Mythology: A Guide to the Gods, Heroes, Rituals, and Beliefs. Oxford University Press. (ISBN 0-19-515382-0)
- Orchard, Andy (1997). Dictionary of Norse Myth and Legend. Cassell. (ISBN 0-304-34520-2)
- Simek, Rudolf (2007) tradukita de Angela Hall. Dictionary of Northern Mythology. D.S. Brewer. (ISBN 0-85991-513-1)
- Thorpe, Benjamin (Trad.) (1866) The Elder Edda of Saemund Sigfusson. Norrœna Society.
Vidu ankaŭ
- 122 Gerda, asteroido