Furfurila aldehido
furfuralo
Plata kemia strukturo de la Furfuralo
furfuralo
Tridimensia kemia strukturo de la Furfuralo
Alternativa(j) nomo(j)
  • 2-Furanaldehido
  • Aldehido de la furanata acido
Kemia formulo
C5H4O2
CAS-numero-kodo98-01-1
ChemSpider kodo13863629
PubChem-kodo7362
Fizikaj proprecoj
Aspektosenkolora likvaĵo kun migdalosimila aromata odoro
Molmaso96,085 g·mol−1
Denseco1,156g cm−3
Fandpunkto-36,5  °C
Bolpunkto161,7  °C
Refrakta indico 1,5261
Ekflama temperaturo62  °C
Memsparka temperaturo315  °C
SolveblecoAkvo:83 g/L
Mortiga dozo (LD50)65 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
RiskojR21 R23/25 R36/37/38 R40
SekurecoS(S1/2) S26 S36/37 S45
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS Damaĝo Piktogramo
02 – Treege brulema 06 – Venena substanco
GHS SignalvortoDamaĝa substanco
GHS Deklaroj pri damaĝojH301, H312, H315, H319, H331, H335, H351
GHS Deklaroj pri antaŭgardojP201, P202, P261, P264, P270, P271, P280, P281, P301+310, P302+352, P304+340, P305+351+338, P308+313, P311, P321, P330, P332+313, P337+313, P362, P363, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25  °C kaj 100 kPa)

Furfuralofurfuraldehido estas organika komponaĵo apartenanta al la familio de la aldehidoj, prezentanta furanan ringon ligitan al aldehida grupo. Ĝi estas senkolora likvaĵo kun migdalosimila aromata odoro, kvankam la komercaj specimenoj ofte estas malhelaj. Furfuralo estas senhidratiga produkto el kelkaj sukeroj, ĉar ĝi okazas en vasta gamo da agrikulturaj flankproduktoj inklude de maizoj, avenoj, tritika brano kaj lignero. Kune kun la etanolo, acetata acido kaj sukero, furfuralo estas unu el la plej antikvaj renovigeblaj kemiaĵoj. Ĝi ankaŭ estas trovata en multaj prilaboritaj manĝaĵoj kaj trinkaĵoj.

Historio

Furfuralo estis unue izolita en 1821 far la germana kemiisto Johann Wolfgang Döbereiner (1780-1849), kiu produktis etan specimenon kiel flankprodukto en la sintezo de la formiata acido. Tiutempe, la formiata acido estiĝis per distilado de mortintaj formikoj, kaj la korpoj de la mortintaj formikoj de Döbereiner eble enhavis kelke da plantomaterialo.

En 1840, la skota kemiisto John Stenhouse (1809-1880) malkovris ke la sama kemiaĵo povas produktiĝi per distilado de kelkaj specimenoj de plantodevenaj materialoj tiaj kiaj maizo, aveno, brano kaj lignero kun sulfata acido. Li ankaŭ determinis la empirian formulon de la furfuralo. En 1845, George Fownes (1815-1949) nomis tiun oleon furfurolo (en la latina lingvo furfur signifas brano). Ĉi-nomo estis daŭre uzita en la literaturo ĝis 1901, kiam la germana kemiisto Carl Harries (1866-1923) deduktis la kemian strukturon de la furfuralo.

Sintezoj

Sintezo 1

  • Preparado per senhidratigo de la ksilozo:[1]

ksilozofurfuralo+3akvo

Sintezo 2

furano+karbona unuoksidofurfuralo

Sintezo 3

  • Preparado per oksidigo de primara alkoholo:[2]

furfurila alkoholofurfuralo

Sintezo 4

  • Preparado per reduktigo de acilaj kloridoj:

furfuroila kloridofurfuralo+klorida acido

Sintezo 5

  • Preparado per reduktigo de nitritoj:

metilfuranila nitritofurfuralo

Sintezo 6

  • Preparado per reduktigo de esteroj:[3]

furfurila benzoatofurfuralo+benzoata acido

Sintezo 7

  • Preparado per hidratigo de nitriloj:[4]

furano-nitrilo+akvofurfuralo+amonia klorido+zinka klorido

Reakcioj

Reakcio 1

  • Preparado de alkoholoj per refuktigo de aldehidoj:[5]

furfuralofurfurila alkoholo

Reakcio 2

  • Preparado de la metilfurano per reduktigo de la furfuralo:

furfuralometilfurano+akvo

Reakcio 3

furfuralo+amoniakofurfurilamino

Reakcio 4

furfuralo+amoniako+jodofurfurilamido+2jodida acido

Reakcio 5

furfuralo2-furanata acido

Reakcio 6

  • Konvertado de furfuralo al furano per varma kataliza hidratigo en ĉeesto de nikelo:[8]

furfuralo+akvofurano+formiata acido

Reakcio 7

furfuralo+furanokvarhidrofurano

Vidu ankaŭ

Literaturo

Referencoj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.