François Boucher
Paŝtela portreto de Boucher, fare de Gustav Lundberg
Persona informo
Naskiĝo	29-an de septembro 1703 (1703-09-29) en Parizo
Morto	30-an de majo 1770 (1770-05-30) (66-jaraĝa) en Parizo
Lingvoj	franca
Ŝtataneco	Francio
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Marie-Jeanne Boucher
Infanoj	Marie-Émilie Boucher • Jeanne-Élisabeth Victoire Deshays • Juste-Nathan François Boucher
Okupo
Okupo	pentristo • gravuristo • tapestry designer • ilustristo • gravuristo per akvaforto • desegnisto • exlibrist
Verkoj	Blond Odalisque Portraits of Madame de Pompadour La Naissance de Vénus Madame Bergeret

Madame de Pompadour, pentraĵo de 1750

Portreto de Marie-Louise O'Murphy ĉ. 1752

François BOUCHER [buŝe] (La 29-an de septembro 1703 en Parizo - La 30-an de majo 1770 samloke) estis franca pentristo de la 18-a jarcento. Li estas tipa reprezentanto de la rokoko-movado. Post trejnadperiodo ĉe François Lemoyne, li gajnis la premion de Romo en 1720, kaj restadis en Italio el 1727 ĝis 1731.

Post sia reveno al Francio, li fariĝis tre sukcesa kaj obtenis la favoron de Madamo de Pompadour, la ĉefa amantino de Ludoviko la 15-a. Boucher estis oficiale akceptita kiel membro en la Reĝan Akademion pri Pentrado kaj Skulptarto en 1734. Li sekvis Carle Vanloo kiel "unua pentristo de la Reĝo" ĝis 1765.

Boucher precipe pentris kamparajn aŭ mitojn pejzaĝojn, ĉiuj demonstrante gracian virtuozecon. Liaj plej malfruaj verkoj estas klare voluptemaj, kaj bildigas kvazaŭ idilian mondon. Lia stilo restis elstara kaj laŭmoda ĝis la alveno de novklasikismo.