Kastelo Bodiam kaj ties fosaĵoj.

Fosaĵo estas fosita, ordinare longa kavaĵo. Natura aŭ artefarita fosaĵo permesas drenadon de la surfaca kaj subsurfaca grundakvo el areo. Fosaĵoj ĉirkaŭantaj kastelojn, fortikaĵojn aŭ urbojn ofte estas plenaj je akvo por malhelpi al malamikoj eniron en la konstruaĵon.

Mallongaj fosaĵoj nomiĝas foso (laŭ NPIV).

Laŭ Francisko Azorín fosi estas FAri havaĵon eltirante teron.[1] Li indikas etimologion el latina fossus el fodere (kavigi, piki),[2] kaj li aldonas terminojn fosilo, por instrumento por fosi; fosisto, por homo kiu fosas; fosaĵo, por kavaĵo en tereno.[3]

Plano de la imperiestra palaco de Tokio.

Fotogalerio

Nuntempaj fosaĵoj

Pro la nunaj armiloj, fosaĵoj ŝajnas ridindaj hodiaŭ, tamen oni uzas ilin ankoraŭ por malhelpi aliron ekzemple al aŭtoj. Post la atencoj de la 11-a de septembro 2001 oni priprensis konstruadon de fosaĵoj ĉirkaŭ nukleaj centraloj por protekti ilin kontraŭ teroristaj atakoj.

En zooj oni uzas fosaĵojn por krei spacon inter sovaĝaj bestoj kaj la vizitantoj.

Internaj ligiloj

Notoj

  1. ↑ Francisko Azorín, arkitekto, Universala Terminologio de la Arkitekturo (arkeologio, arto, konstruo k. metio), Presejo Chulilla y Ángel, Madrido, 1932, paĝo 76.
  2. ↑ Azorín, samloke.
  3. ↑ Azorín, samloke.

Vidu ankaŭ

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.