Flanĝo kuniganta du tubojn.

Ferma flanĝo ĉe la fino de tubkondukilo.

Flanĝo estas elstaranta randaĵo por fortikigi pecon aŭ por ebligi ĝian kunigon kun alia.^[1]

Per tubaj flanĝoj oni firme, sed disigeble kunigas tubojn ekzemple de tubkondukilo. Decida por la necesa netralaseblo (nepermeablo) estas la premo de la ringo-formaj premsurfacoj sur la intermetita garnaĵo. La premon oni kutime kreas per ŝraŭboj enmetitaj en truoj en la flanĝo-randaĵo (t.n. flanĝo-ŝraŭbingoj). Tiuspecaj flanĝoj kutime estas lutitaj al la tubo. Ili apartenas al la fitingoj (eroj de tubkondukiloj).

Fontoj