Fera (II) oksido
speco de kemia ento
fera oksido
Ĝeneralaĵoj
komuna nomo (kuracilo) Feroza oksido
Kemia formulo FeO
Nomo laŭ IUTAK
CAS-numero-kodo 1345-25-1
PubChem-kodo 14945
ChemSpider-kodo

14237

SMILES
Karakterizaĵoj
Fazo de materioSolido
Denseco

5.745 g·cm−3

Frostopunkto

1377 °C, 1650 K, 2511 [1]

Bolpunkto

3687 K (3414 °C)

SolveblecoNe solvebla en akvo kaj alkaloj, solvebla en acidoj
Sekurecaj indikoj
Pridanĝeraj indikoj
R:
S:
Se eble, uziĝu unuoj de la Sistemo Internacia de Unuoj. Escepte de la notoj alie indikitaj, la datumoj rilatas al materialoj laŭ la ordinaraj normoj pri temperaturo kaj premo (25o kaj premo je 1 atmosfero aŭ 760 mm de Hg).
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
02 – Treege brulema
GHS SignalvortoAverto
GHS Deklaroj pri damaĝojH228, H302, H315, H319
GHS Deklaroj pri antaŭgardojP210, P305+351+338
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25 °C kaj 100 kPa)

La fera (II) oksido (ankaŭ konata kiel feroza oksido) estas unu el la feraj oksidoj, kies formulo estas FeO. La feroza oksido estas polvo de nigra koloro. En ĉi tiu komponaĵo la valento de la fero estas +2.

Reaktiveco


La fera (II) oksido estas malstabila termodinamike sub 575 °C, produktante metalan feron kaj ruston de fero (II,III), laŭ la sekva reago:[2]

4 FeO → Fe + Fe3O4

Uzoj

La feroza oksido estas uzata kiel pigmento. La Manĝaĵa kaj Droga Administracio aprobis ĝin por ĝia uzo en kosmetikaj produktoj kaj en iuj inkoj de tatuoj.


Referencoj

  1. Pradyot Patnaik. Handbook of Inorganic Chemicals. McGraw-Hill, 2002, ISBN 0070494398
  2. Greenwood, Norman N.; Earnshaw, A.. (1997) Chemistry of the Elements. Butterworth-Heinemann. ISBN 0-7506-3365-4.


Vidu ankaŭ

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.