fāʾ | |||
---|---|---|---|
Izolite | Fine | Interne | Komence |
ﻑ | ـﻒ | ـﻔ | ﻓ |
La fāʾ (arabe ﻓﺎء, fāʾ) estas la dudeka litero de la araba alfabeto. En la klasika araba reprezentas la fonemon /f/.[1] Tiele ĝi reprezentas sonon bruantan, frikativan, labial-dentalan kaj nevoĉan.
En la abjad-numeraloj havas la valoron de 80.[2]
En Maroko ĝi povas troviĝi ankaŭ kun suba punkto (ڢ), tieke ke la grafio ﻑ havas la valoron de la qāf.
Referencoj
- ↑ Corriente, Federico. (1980) “Lección 1.ª: Fonología”, Gramática árabe (hispane). Madrido: Instituto hispano-árabe de cultura. Ministerio de Cultura, p. 19–2. ISBN 84-7472-017-6.
- ↑ Corriente, Federico. (1980) “Lección 3.ª: Grafonomía”, Gramática árabe (hispane). Madrido: Instituto hispano-árabe de cultura. Ministerio de Cultura, p. 41–51. ISBN 84-7472-017-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.