Etilruĝo | ||
Plata kemia strukturo de la Etilruĝa jodido | ||
Alternativa(j) nomo(j) | ||
| ||
Etilruĝo | ||
pH malsupre de 4,5 | ruĝa | |
pH supre de 6,5 | flava | |
Kemia formulo | ||
CAS-numero-kodo | ||
ChemSpider kodo | 49507 | |
PubChem-kodo | 54832 54832 | |
Fizikaj proprecoj | ||
Aspekto | ruĝaj kristaloj | |
Odoro | senodora | |
Molmaso | 297,35 g mol−1 | |
Denso | 1,0871 g/ml | |
Acideco (pKa) | 5,42 | |
Ekflama temperaturo | 254,3°C[1] | |
Fandpunkto | 135°C (malkombiniĝas) | |
Solvebleco | malmulte solvebla en akvo, iom solvebla en etanolo, metanolo (96%)[2] kaj benzeno, tre solvebla en alkalaj solvaĵoj. | |
pH | turnopunkto malsupre de 4,5 (ruĝa) kaj supre de 6,5 (flava) (blua) | |
Mortiga dozo (LD50) | - style="background: yellow; color: black" | |
GHS Damaĝo-piktogramo |
| |
GHS Signalvorto | Averto | |
GHS Deklaroj pri damaĝoj | H315, H319, H335 | |
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P261, P304+340, P305, P405, P501 | |
(25 °C kaj 100 kPa) |
Etilruĝo aŭ ruĝo de etilo, estas pH-indikilo kun kemia formulo C17H19N3O2, aŭ ĝia jodida derivaĵo (CAS numero 634-21-9) estas organika kombinaĵo, apartenanta al la grupo de la izocianinoj. Ĝi estas unu el la unuaj kolorigiloj produktataj en sufiĉe granda industria volumo, dum ĝia antaŭaĵo ne estis uzita por tinkturado de ŝtofoj pro ĝia ekstreme malforta lumfirmeco. Komence de la 20-a jarcento ĝi estis uzita kiel optika sentivigilo, sed ĝi rapide perdis ĝian valoron kaj per iometa modifo de ĝia sinteza reakcio, la rusa kemiisto Benno Tomolka (1860-1925) akiris multe pli gravan sentivigilon en la industrio per la sintezado de la pinacianolo.
- Strukturo de la pinacianolo, iu derivaĵo de la etilruĝo.
|
Literaturo
Vidu ankaŭ
Referencoj
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.