| Etanolamino | ||||
 | ||||
| Plata kemia strukturo de la Etanolamino | ||||
 | ||||
| Tridimensia kemia strukturo de la Etanolamino | ||||
| Alternativa(j) nomo(j) | ||||
| ||||
| Kemia formulo | ||||
| CAS-numero-kodo | 141-43-5 | |||
| ChemSpider kodo | 13835336 | |||
| PubChem-kodo | 700 | |||
| Merck Index | 15,3782 | |||
| Fizikaj proprecoj | ||||
| Aspekto | viskoza senkolora likvaĵo kun malagrabla amoniaka odoro | |||
| Molmaso | 61084 g·mol−1 | |||
| Denseco | 1.0117g cm−3 | |||
| Fandpunkto | 10.3 °C | |||
| Bolpunkto | 171 °C | |||
| Refrakta indico | 1,4539 | |||
| Ekflama temperaturo | 92.5 °C | |||
| Memsparka temperaturo | 410 °C | |||
| Acideco (pKa) | 9.50 | |||
| Solvebleco | Akvo:Tute solvebla | |||
| Mortiga dozo (LD50) | 700 mg/kg (buŝe) | |||
| GHS etikedigo de kemiaĵoj | ||||
| GHS Damaĝo-piktogramo |
| |||
| GHS Signalvorto | Damaĝo | |||
| GHS Deklaroj pri damaĝoj | H227, H312, H314, H317, H318, H336, H370, H372, H373[1] | |||
| GHS Deklaroj pri antaŭgardoj | P210, P260, P261, P264, P270, P271, P272, P280, P301+330+331, P302+352, P303+361+353, P304+340, P305+351+338, P310, P312, P314, P321, P333+313, P363, P370+378, P403+233, P403+235, P405, P501 | |||
(25 °C kaj 100 kPa) | ||||
Etanolamino estas primara amino-alkoholo, viskoza senkolora likvaĵo kun malagrabla amoniaka odoro, solvebla en akvo, metanolo, acetono, glicerino kaj kloroformo, kaj nesolvebla en duetila etero, heksano kaj en multaj esencoleoj. Biologie, etanolamino trovatas en la lipidoj. Etanolamino estas krudmaterialo en la produktado de detergentoj, surfaktantoj, farmaciaĵoj, polurigaĵoj, korodo-inhibaĵoj kaj kemiaj perantoj.
Sintezoj
Sintezo 1
- Etanolamino estas preparata per agado de la etilena oksido sur amoniako:
|
|
![{\displaystyle {\mathsf {{\xrightarrow[{}]{}}\,}}}](../I/af21b07e9e503bdbbee6814c136975f68f374663.svg)
Sintezo 2
- Etanolamino estiĝas biologie per senkarboksiligo de la serino:
|
|
![{\displaystyle {\mathsf {{\xrightarrow[{-\;CO_{2}}]{}}\,}}}](../I/f7fa099f160cd829014cc821c63f20816126dff5.svg)
Sintezo 3
|
|
![{\displaystyle {\mathsf {{\xrightarrow[{katalizilo}]{}}\,}}}](../I/5c77ac443d18ab202bd8b1e874425cd702087fb9.svg)
Reakcio
Reakcio 1
- Preparado de la kolina klorido per trihidrogenigo de la trietanolamino:[2]
|
|
![{\displaystyle {\mathsf {{\xrightarrow[{+3\;H}]{-\;HCl\;-3[-CH_{2}OH]}}\,}}}](../I/2d5242cb73e45289e6c486c80f846fcd4b5d73c7.svg)
Reakcio 2
- La sintezo de oksazolidinono kaj derivaĵoj estas preparebla per interagado de la ureo kaj etanolamino, uzante disradiadon de mikroondoj en pasta kemia medio kie amaso da katalizilo de nitrometano absorbas la mikroondojn generante reakciemajn regionojn:[3]
|
|
![{\displaystyle {\mathsf {{\xrightarrow[{katalizilo}]{-\;2\;NH_{2}}}\,}}}](../I/7507695e100e835274eada072d398aaf65d5adaa.svg)
Reakcio 3
- Piperazino sintezeblas per cikliga reakcio de du etanolaminoj:
|
2 |
Kunrilataj kemiaĵoj
- Kelkaj anti-histaminaĵoj estas derivaĵoj de la etanolamino:
Karbinoksamino 
Dimenhidrinato 
Difenhidramino 
Doksilamino 
Bromofeniramino -N%252CN-dimethyl-3-(pyridin-2-yl)propan-1-amine_200.svg.png.webp)
Klorofeniramino
Literaturo
- Merck Millipore
- Chemical Book
- NCBI Resources
- Carbonyl Compounds Arkivigite je 2017-10-22 per la retarkivo Wayback Machine
- Laboratory Evaluations for Integrative and Functional Medicine, Richard S. Lord, J. Alexander Bralley
- Handbook of Environmental Fate and Exposure Data For Organic Chemicals, Philip H. Howard
Vidu ankaŭ
Referencoj
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.