| Esteban Echeverría | ||
|---|---|---|
 | ||
| Persona informo | ||
| Naskiĝo | 2-an de septembro 1805 en Bonaero | |
| Morto | 19-an de januaro 1851 (45-jaraĝa) en Montevideo | |
| Mortis pro | naturaj kialoj vd | |
| Mortis per | tuberkulozo vd | |
| Tombo | Cementerio del Buceo vd | |
| Lingvoj | hispana vd | |
| Ŝtataneco | Argentino vd | |
| Alma mater | Colegio Nacional de Buenos Aires vd | |
| Profesio | ||
| Okupo | poeto • verkisto vd | |
| vd | Fonto: Vikidatumoj | |
Esteban ECHEVERRÍA (esperante: Stefano EĈEVERIA; naskiĝis la 2-an de septembro 1805 en Bonaero; mortis la 19-an de januaro 1851 en Montevideo, Urugvajo) estis argentina poeto.
Jam 20-jaraĝa li eldonis poemaron. Li vojaĝis al Francio kaj entuziasmiĝis precipe pri la poezio de Alphonse De Lamartine kaj George Byron. Reveninte al Ameriko li publikigis poemegon Elvira ó la novia del Plata (1830), kiu estis iom tro sovaĝa kaj fantazia kaj tial ne tre sukcesis. Lia talento tamen klare montriĝis en malpli grandaj verkoj, ekzemple Consuelos (1834), Rimas (1837), Cautiva (1837) und Guitarra (1842). Cautiva, lia plej konata verko, belege priskribas la pampon kaj ties loĝantojn.
Sub diktatoro Juan Manuel de Rosas li estis ekzilita el Argentino en 1840. Dum la ekzilo li verkis La insurreccion del Sud (Montevideo 1849).
En Esperanto aperis
- La buĉejo (El matadero).
- Tradukis Diego Selso. Bonaero: La centekzemplera eldonejo, 1965. 40 paĝoj. (Multobligitaj kajeroj 3.)
- En: Miguel Cané: Junulejo. Rememoroj de gimnaziano. Bonaero: Argentina Esperanto-Instituto, 1973. Paĝoj 101–127.