La transskribo de itallingvaj nomoj estas kutime fonetikisma, kun la aldono de la ĝeneralaj normoj de la internacia lingvo Esperanto. Do, duoblaj literoj, kio estas tre uzataj en la itala lingvo, ne estas portataj en la esperantlingvan version, kaj la fina vokalo ŝanĝiĝas laŭ la esperanta gramatiko (ekzemple por ambaŭ reguloj, Ravenna → Raveno).

“J” kaj “ŭ” ĉeestas en la diftongoj anstataŭ “i” kaj “o”.

Multaj literoj ne okazigas problemojn en la transskribo. Ĝenerale, a, b, d, e, f, i, l, m, n, o, p, r, t kaj v ne havas ŝanĝojn inter la du versioj.

Transskribo de liter(kombin)oj