Emil Isac | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 27-an de majo 1886 en Kluĵo | ||||
Morto | 25-an de marto 1954 (67-jaraĝa) en Kluĵo | ||||
Tombo | Tombejo Házsongárd vd | ||||
Lingvoj | rumana • hungara vd | ||||
Ŝtataneco | Rumanio vd | ||||
Alma mater | Universitato Francisko-Jozefo vd | ||||
Subskribo | |||||
Profesio | |||||
Alia nomo | Emisac vd | ||||
Okupo | lingvisto • poeto • diplomato • literaturkritikisto • tradukisto • verkisto • dramaturgo • ĵurnalisto • politikisto vd | ||||
Laborkampo | poezio • literaturo • dramo vd | ||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Emil Isac [emil isak] (17a de majo 1886 - 25a de marto 1954) estis rumana poeto, kiu naskiĝis, mortis kaj pasigis plejparton de sia vivo en la transilvania urbo Cluj.
Li naskiĝis en familio de intelektuloj kaj studis en sia naskiĝurbo kaj en la urbeto Năsăud.
Li debutis en 1903 en la revuo Familia, post kio li kunlaboris kun pluraj rumanaj gazetoj.
Politike li estis maldekstrema.
En Esperanto aperis de li, en la traduko de Tiberio Morariu, la kolekto de proz-poemoj Sonorilo kaj kanono, Köln: Heroldo de Esperanto, 1930.
|
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.