En klasika danco, elturniĝo aŭ turniĝo eksteren estas turnado de la gamboj kiu komenciĝas de la koksoj, kaŭzanta ankaŭ la genuojn kaj piedojn al turni eksteren, for de la centra vertikala simetria ebeno de la korpo. Ĉi tiu turnado permesas pli grandan vastigaĵon de la kruro, aparte je altigado de ĝi flanken kaj malantaŭen.
Elturniĝo estas esenca al klasika baleta tekniko kaj estas la bazo sur kiu ĉiuj baletaj movoj estas farataj.
Limigo kaj naturo de elturniĝo
Elturniĝo estas mezurata en gradoj. La angulo estas mezurata inter la piedoj kiam la kalkanoj estas intertuŝantaj en unua pozicio. La perfekta elturniĝo estas de 180°
La amplekso je kiu iu persono povas turni siajn krurojn estas grande antaŭdifinita. La atingebla angulo de elturniĝo estas difinita per la formo de la femurosta kolo, la angulo je kiu la femurosta kapo estas enigita en la koksan aksingon, la orientiĝo de la koksa aksingo, la elasteco de la iliako-femura ligamento, la fleksebleco de la koksaj kaj femuraj muskoloj. Tamen, la strukturo de la osto povas esti influita per baletaj ekzercoj antaŭ certa periodo de osta evoluo, atingata ĉirkaŭ la aĝo de dek unu jaroj.
La ago de turnado eksteren de la kruro estas pli grava al baleta movado ol la angulo kiu estas atingita. Eĉ starante elturniĝo devas esti farata per aktiva turnado kun la muskoloj ekde la koksoj al la piedoj.
Ellaboro de elturniĝo
La perfekta elturniĝo estas malofte atingebla tuj post komenco de okupiĝo pri dancoj, oni devus ne provi movoj kun troa elturniĝo.
Komencaj dancistoj devus ne provi 180° elturniĝon tuj, sed anstataŭe devas konstrui la fortecon kaj flekseblecon postulitajn. Altrudo de elturniĝo en la piedoj malformigas la pozicio de la tuta korpo kaj ofte rezultoj en vundo, aparte je la genuo. Angulo de 100° estas de laboro la muskoloj en la kokso kaj femuro sen kaŭzado de la genuoj al turni enen.