Ne konfuzu ĉi tiun artikolon kun Eŭropa Demokrata Partio Eŭropaj Demokratoj.
EUDemokratoj
france UEDémocrates – Alliance pour une Europe des Démocraties
angle EUDemocrats - Alliance for a Europe of Democracies
germane EUDemokraten - Allianz für ein Europa der Demokratien
Eŭropa politika partio
Prezidanto Patricia McKenna
Fondiĝo 2005
Ĉefa sidejo 113-115, rue du Trône
B-1050 Bruselo
Belgio
Koloro(j) blua kaj oranĝkolora
Ideologio suverenismo
Retejo http://www.eudemocrats.org

EUDemokratoj - Alianco por Eŭropo de Demokratioj (anglalingve "Europeans United for Democracy - Alliance for a Europe of Democracies", franclingve "EUDemocrats – Alliance pour une Europe des Démocraties" aŭ "EUD") estas suverenisma[1] eŭropa politika partio[2] , ariganta diversajn politikajn partiojn, movadojn kaj personojn el dek du landoj de la Eŭropa Unio. La partio estas agnoskita laŭ la regularo de la Eŭropa Unio (CE) 2004/2003[3]. La partio asertas esti nek maldekstra nek dekstra. La partio deziras profunde reformi la Eŭropan Union.

La partio havas neniun rilaton kun la malnova movado Alianco de Sendependaj Demokratoj en Eŭropo (2005-2008), kiu defendis proksimajn poziciojn.

Ĝeneralaj informoj

La partio estis fondita laŭ dana leĝo la 7-an de novembro 2005, poste kiel eŭropa politika partio en Bruselo la 8-an de novembro 2005. Ĝia unua kongreso okazis en Bruselo la 24-an de februaro 2006. La eksa dana eŭropa parlamentano, Jens-Peter Bonde, estis je la origino de ĝia fondiĝo kaj li influis la unuajn jarojn de la partio. En januaro 2009, la svedo Sören Wibe postsekvis lin kiel prezidanto de EUD. Lia abrupta morto fine de decembro 2010, kondukis al la prezideco de Patricia McKenna, eksa irlanda verda eŭropa parlamentanino fariĝinta sendependa en 2009.

La partio kampanjis por "NE" al la traktato de Lisbono, salutante la irlandan « NE » en junio 2008 kaj aktivigante duan kampanjon okaze de la dua referendumo en Irlando en aŭtuno 2009.

Politika programo

La EUD supozas ke ĉiu politika decido devus estis farita je la taŭga nivelo (subsidiareco), kio donus pli da influo al la ŝtatoj-membroj, ties regionoj kaj al la naciaj malplimultoj.

Iliaj ĉefaj politikaj celoj estas :

  • plifortigi la travideblecon je ĉiu politika nivelo, aparte je la eŭropunia nivelo, donante eblecon al la civitanoj ekzameni la oficialajn dokumentojn kaj partopreni en la gravaj kunvenoj.
  • plisolidigi la principon de subsidiareco en la Eŭropa Unio, per preno de ĉiu politika decido je la taŭga nivelo kaj la plej proksima al la civitanoj.
  • plibonigi demokration kaj devigon raporti al la civitanoj, reformante la eŭropajn instituciojn kaj strukturojn direkte al pli demokratia funkciado.
  • defendi diversecon en Eŭropo donante eblecon al la ŝtatoj-membroj lanĉi politikojn konformajn al la respektivaj naciaj realaĵoj kaj privilegiante adapteblan kunlaboron anstataŭ strikta harmoniigo.

Organizado de la partio

La ĉefaj organoj de EUD estas la Kongreso, la rega komitato kaj la sekretariaro.

Kongreso

La Kongreso de EUD, kiu arigas repezentantojn de la organizaĵoj-membroj, individuajn membrojn kaj ĉiujn membrojn de la rega Komitato, kunvenas almenaŭ unufoje jare. Ĉiu disponas pri unu voĉo. La Kongreso :

  • elektas kaj eksigas la membrojn de la rega Komitato.
  • modifas la statutojn de la partio.
  • diskutas kaj decidas pri la politika programo de la partio.
  • decidas per simpla plimulto de voĉoj.

Rega Komitato

La jara Kongreso elektas la regan Komitaton konsistantan el unu prezidanto kaj du kunprezidantoj. La membroj de ĉiu ŝtato-membro rajtas elekti aŭ nomumi unu vicprezidanton.

La buĝetoj por informaj kampanjoj kaj efektivigo de la politikaj decidoj estas deciditaj de la rega Komitato.

Sekretariejo

La sekretariejo estas estrata de la ĝenerala sekretario. Li asistas la organojn de la partio. Li povas ĉeesti ĉiujn kunvenojn de la rega Komitato, sen voĉdonrajto.

Prezidantoj

  • 2005-2009 : Jens-Peter Bonde ( Danio)
  • 2009-2010 : Sören Wibe ( Svedio)
  • de 2010 : Patricia McKenna ( Irlando)

Membroj

Fine de 2011, ĝi kunigis partiojn el nur dek du ŝtatoj membroj de la Unio, el 27 (Danlando, Estonio, Finnlando, Francio, Irlando, Italio, Latvio, Portugalio, Slovakio, Slovenio, Svedio kaj Unuiĝinta Reĝlando). En plej multaj kazoj, temas pri etaj partioj, ofte marĝenaj aŭ konsistantaj el sendependaj elektitoj.

Komence de 2024, la ekzakta membraro estas:

 Belgio

 Danio

  • popola movado kontraŭ EU (Folkebevægelsen mod EU)

 Finnlando:


 Francio:

 Irlando:

  • nacia platformo (National Platform)
  • popola movado (People’s Movement)
  • Kathy Sinnott, eŭropa parlamentano

 Italio:

 Latvio:

  • Parti de l'action (Ricibas Partija)
  • Normunds Grostins

 Malto:

  • EUD Malta (Id-Demokratiċi Ewropej)

 Portugalio:

  • Parti de la Nouvelle Démocratie (Partido Da Nova Democracia) 1 parlamentano en la Parlamento de Madero: Baltazar Aguiar

 Rumanio:

  • Parti de l'Initiative nationale (Partidul Initiativa Nationala)

 Slovakio:

  • Démocratie directe slovaque (Priama Demokracia - Hnutie Domova)
  • Vladimir Kostilnik, parlamentano en la regiona Parlamento de Prešov
  • Peter Kopecky

 Slovenio:

  • Liste de Juin (Slovénie (Junijska lista)
  • EUD Slovénie (EUD Slovenia)
  • Gorazd Drevensek

 Svedio:

  • Liste de Juin (Junilistan) prezidata de Sören Wibe; 2 eŭropaj parlamentanoj: Nils Lundgren kaj Hélène Goudin

 Unuiĝinta Reĝlando:

  • Daniel Hannan, eŭropa parlamentano
  • David Heathcoat-Amory, parlamentano
  • Roger Helmer, eŭropa parlamentano

Eksaj membroj

je la stato komence de 2024:  Danio:

  • Junia movado (JuniBevægelsen, malfondita en 2009), 1 eŭropa parlamentano (ĝis 2014): Hanne Dahl

 Estonio:

  • Igor Gräzin, parlamentano, Estona Reforma Partio, Movado «ne al Eŭropa Unio» (Liikumine ei Euroopa liidule)
  • Jaan Kundla, parlamentano en la Riigukogu

 Finnlando:

 Francio

 Germanio

Referencoj

  1. france Artikolo de Géraud de Ville n Politeia (10/2007): www.politeia.net Arkivigite je 2009-01-06 per la retarkivo Wayback Machine
  2. france La politikaj partioj je eŭropa nivelo sur la interretejo "www.europarl.europa.eu"
  3. france(PDF) Regaluaro (CE) n° 2004/2003 de la Eŭropa Parlamento kaj de la Konsilio sur la interretejo "eur-lex.europa.eu"

Bibliografio

  • Laure Neumayer: Euroscepticism as a political label; in: European Journal of Political Research 2/2007.
  • Géraud de Ville: Eurosceptics are Eurocritics or Eurorealists; in: Politeia 10/2007.

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.