Angla lingvo

• "-let", ekzemple leaflet (folieto/flugfolio) de leaf (folio), booklet (libreto) de book (libro)", piglet (porketo, porkido) de pig (porko)
• "-kin", ekzemple lambkin (ŝafideto) de lamb (ŝafido) (sed ne pumpkin, kukurbo, de pump, pumpilo)
• "-y", ekzemple piggy (porketo) de pig (porko)
• "-ling", ekzemple duckling (anaseto) de duck (anaso)
• "-een" (en la irlanda angla, de la irlanda finaĵo -ín), ekzemple lambeen (ŝafideto)
• neregulaj formoj, kiuj konsistigas memstarajn vortojn, ekzemple kitten (kateto) de cat (kato)

Franca lingvo

• "-et/ette", ekzemple sœurette (fratineto), cigarette (cigaredo)
• "-ot", ekzemple frérot (frateto)
• "-elle", ekzemple sauterelle (akrido)

Germana lingvo

La plej kutimaj diminutivaj sufiksoj de la germana lingvo estas -chen, ekzemple ĉe Hänschen (diminutivo de la persona nomo Hans, variaĵo de Johano, kaj ofta formo por infanoj de tiu persona nomo, en Esperanto "Johaneto" aŭ "Joĉjo") aŭ Vögelchen ("birdeto"), kaj -lein, ekzemple ĉe Dörflein ("vilaĝeto"). Krome, aparte ĉe personaj nomoj, uziĝas la finaĵo -i (ekzemple Benni por Benjamin, Basti por Sebastian) respektive la finaĵo -y transprenita el la angla lingvo (ekzemple Tommy por Thomas).

Greka lingvo

• "-aki", ekzemple νεράκι, (neraki) ("akveto" servita kun kafo)
• aŭ κουταλάκι, (kutalaki) (kulereto)

Hispana lingvo

Aparte en Latinameriko diminutivoj tre oftas. Tie ĝi ne nur troveblas en substantivoj, sed ankaŭ en adverboj, ekzemple "ahorita" (nunete) por "ahora" (nune).

• "-ito/-ita" anstataŭigas la finaĵojn -o/a
• "-cito/-cita", se la lasta litero ne estas senakcenta o aŭ a; ekzemple mamá (panjo) iĝas mamacita (belulino) kaj coche (aŭto) iĝas cochecito (aŭteto / beboĉaro)
• "-illo/-illa" (kiel "-el/-le/-li" en la germana lingvo): iom malmodiĝinta aŭ dialekte specifa (Andaluzio), sed trovebla en multaj konataj vortoj (kiel Tortilla)
• aliaj regionaj aŭ neformalaj formoj, similaj al "-illo/-illa": "-ico" (Aragono, Kostariko), "-ín" aŭ "-ino" (Asturio), "-iño" (Galicio), "-uco" (Kantabrio), "-ico/ica" (Murcio)

Irlanda lingvo

• "-ín", ekzemple leabhairín (libreto)

Itala lingvo

• "-in-o/-in-a"

mano ("mano") – manina ("maneto")

signora ("virino") – signorina ("fraŭlino")

caro ("kara") – carino ("beleta")

• "-ett-o/-ett-a"

scoglio ("roko") – scoglietto ("roketo")

viola ("violo", ankaŭ ina persona nomo) – Violetta (diminutivo de la ina persona nomo)

• "-otto"

isola ("insulo") – isolotto ("insuleto")

• "-ell-o/-ell-a"

canna ("kano") – cannella ("cinamo")

• "-uccio/-uccia"

canna ("kano") – cannuccia ("trinkŝalmo")

Tiu-ĉi finaĵo plej ofte aperas kiel "karesa formo" (vezzeggiativo):

Gianni ("Johano, Joĉjo") – Giannuccio (proksimume "dolĉa eta Joĉjo")

Kataluna lingvo

• "-et/-eta", ekzemple germaneta (fratineto)

Latina lingvo

• "-ulus/a/um", ekzemple parvulus (dolĉe malgrandeta) de parvus (malgranda)
• "-olus/a/um", ekzemple ostiolum (pordeto) de ostium (pordo)
• "-culus/a/um", ekzemple musculus (museto) de mus (muso), navicula (ŝipeto) de navis (ŝipo), tabernaculum (kabaneto) de taberna (breto, kabano, vendejo), el kio ekestis la vorto tabernaklo (komparu ankaŭ la vorton taverno)
• "-ellus/a/um", ekzemple porcellus (porketo, porkido) de porcus (porko) (paralele ankaŭ porculus kaj duoble malgrandigita porcellulus)
• "-illus/a/um", ekzemple bacillum (bastoneto) de baculum (bastono)
• "-ullus/a/um", ekzemple anulla (maljunulineto) de anus (maljunulino)
• "-unculus/a/um", ekzemple occasiuncula (okazeto) de occasio (okazo)
• "-io", ekzemple caballio (ĉevaleto) de caballus (ĉevalo)

Litova lingvo

En la litova lingvo diminutivoj estas aparte oftaj kaj ĝis la nuntempo tre ŝatataj. Krom substantivoj ankaŭ adjektivoj estas "malgrandigataj" per multnombraj sufiksoj.

• "-elis, -elė": ekzemple namelis (dometo), gėlelė (floreto)
• "-ėlis, -ėlė": ąsotėlis (kruĉeto), gaidelis (koketo), mažutėlė (etulino)
• "-ulis, -ulė": mažulis (etulo), Gintulis (de la knaba persona nomo "Gintas")
• "-(i)ukas, -(i)ukė": berniukas (knabeto), Aidukas (de la knaba persona nomo "Aidas")
• "-eliukas, -eliukė" (duobla malgrandigo): ereliukas (agleto), mameliukė (panjeto)
• "-ytis, -ytė": paukštytis (birdeto), gėlytė (floreto), Onytė (de la knabina persona nomo "Ona", en Esperanto Ana)
• "-(i)utis, -(i)utė": zuikutis (kunikleto), saulutė (suneto)
• "-(i)ūkštis, -(i)ūkštė": berniūkštis (knabeto), upėliūkštis (aparte eta rivereto, do "rojeto")
• "-aitis, -aitė": bernaitis (knabeto), mamaitė (panjeto)
• "-učiukas, -učiukė": mažučiukas (etulo), mažučiukė (etulino)

Portugala lingvo

La diminutivaj finaĵoj kaj konstruaj reguloj de la portugala lingvo multnombras. Krome ekzistas esceptoj, malmodiĝintaj formoj kaj diferencoj en la pluraligo. La portugala lingvo uzas diminutivojn ankaŭ ĉe adjektivoj, adverboj, kaj gerundiaj formoj de verboj.

• "-inho/a", ekzemple casinha (dometo) de casa (domo)
• "-zinho/a" (se substantivo finiĝas per vokalo aŭ nazalo), ekzemple irmãozinho (frateto) de irmão (frato), homemzinho (vireto) de homem (viro)
• "-ito/a" (regule uzebla paralele al "-inho/a"), ekzemple casita (dometo) de casa
• "-zito/" (en specialaj kazoj), ekzemple mulherzita (fraŭlino, ne uzebla kiel titolo) de mulher (virino)
• "-oto/a (malofte), ekzemple casota (dometo) de casa
• "-eto/a (malofte), ekzemple saleta (ĉambreto) de sala (ĉambro)
• "-ebre (maloftege), ekzemple casebre (dometo) de casa

Rusa lingvo

En la rusa lingvo diminutivoj kaj karesaj formoj tre oftas. Substantivoj, adjektivoj kaj adverboj havas poe proprajn sufiksojn. El ili, la substantivaj finaĵoj havas plej da diverseco:

• Maskulena genro: "-ik", "-ĉik", "-ok/-ek/-jok", "-ec", "-iŝk-" ktp. (ekzemple domik de dom, "domo")
• Feminena genro: "-k-a", "-onk-a/-enk-a/-jonk-a", "-(i)c-a", "-ink-a" ktp. (ekzemple tropinka de tropa, "pado")
• Neŭtra genro:"-ik-o", "-(i)c-e", "-iŝk-o", "-ĉk-o" ktp. (ekzemple oblaĉko de oblako, "nubo")

Unu el la malmultaj maskulenaj nedeklineblaj substantivoj, kiuj havas la finaĵon -e krome tipan por neŭtraj substantivoj (kiel ekzemple "шимпанзе" ("ĉimpanzo"), estas кофе ("kafo"). La koresponda diminutivo estas "кофеёк" (kofejok), kreita per la sufikso "-ok/-ek/-jok". Literatura ekzemplo: « — О, сейчас кофейку выпью, — потирая руки, сказал довольным голосом Коротков».

Diminutivaj formoj de personaj nomoj en la rusa lingvo tiom oftas, ke ne-rusoj ofte ne plu rekonas la originan bazan nomon:

• Alekseij = Aljoŝa, Aljoŝenka, Aljoŝka, Ljoŝik, Ljoŝa
• Aleksandr(a) = Saŝa, Sĥura, Saŝenka, Sĥurik, Sacĵka, Saŝka, San’ka, Saŝetŝka, Sĥurka, Sĥurotŝka
• Anastasija = Nastija, Asja, Nastenka, Nastjuŝka, Nastjona, Nastka
• Anna = Anja, Anjuta, Anetŝka, Anuŝka, Njuta, Njura, Njuĵa
• Boris = Borja, Borenka, Borjuĵa, Borka
• Dmitrij = Dima, Mitja, Mitenka, Dimotŝka, Mitjuŝa, Dimon, Mitka
• Grigorij = Griŝa
• Ivan = Vanja, Ivanuŝka, Vanetŝka, Vanka
• Konstantin = Kostija, Kostenka, Kostik, Kostka
• Leonid = Ljonja, Ljolik, Ljonitŝka, Ljonka
• Marija = Maŝa, Manja, Maŝenka, Maŝetŝka, Maŝuŝa, Marusja, Maŝka
• Miĥail = Miŝa, Miŝenka, Miŝanja, Miŝka
• Natalija = Nataŝa, Nata, Nataŝenka, Natusenka, Natusik, Nataŝka
• Nikolaij = Kolja, Kolenka, Nikolaŝa, Kol’ka, Koljan
• Pjotr = Petja, Petenka, Petruŝa, Petjunja
• Sergeij = Serjoĵa, Serjoga, Serjoĵenka, Serjoĵka
• Stepan = Stjopa, Stjopanka, Stepantŝik, Stjopuĵka, Stjopka
• Stanislav = Stasja, Stasik, Stasjuka, Stasenka
• Bratislav = Slava, Slavoĥka
• Svetlana = Sveta, Svetoĥka, Svetik, Svetjuŝka, Svetka
• Vladimir = Volodja, Vova, Vovotŝka, Volodenka, Vovka, Volodka
• Jekaterina = Katja, Katerina, Katetŝka, Katenka, Katjuĥa, Katjuŝa, Katka
• Jevgenij = Ĵenja, Ĵenetŝka, Ĵeka, Ĵenka

Sorabaj lingvoj

Berberaj lingvoj

• diminutiviga sufikso: "-ush"
• diminutiviga cirkumfikso: "t- ... -t"

Bantuaj lingvoj

En la bantuaj lingvoj la diminutiva afikso povas esti prefikso aŭ sufikso.

Svahila lingvo ki-"

ndege "birdo" : kidege "birdeto"

Zulua lingvo -ana"

inyoni "birdo" : inyonyana " birdeto"

Finna lingvo

• "-nen": tyttönen ("tyttö": filino); kaunoinen ("kaunis": bela, substantivigite)
• "-kka", (la lasta vokalo povas ŝanĝiĝi): marjukka ("marja": bero), mustikka ("musta": nigra, substantivigite mirtelo), pallukka ("pallo": pilko)
• Duobla diminutivo ("-kka" + "-nen"): lapsukainen ("lapsi": infano), pienokainen ("pieni": malgranda, substantivigite)
• "pikku-"

Papuaj lingvoj

En papuaj lingvoj kiel Valman la diminutiva afikso -l-, kiu enhave koncernas la substantivon, estas aldonita antaŭ aŭ post la koncerna verbo.

• pelen n-aykiri "La hundo bojas."

hundo 3a-persono-singularo-maskuleno-nominativo-boji

• pelen w-aykiri "La hundino bojas."

hundo 3a-persono-singularo-femineno-nominativo-boji

• pelen l-aykiri "La hundido bojas."

hundo 3a-persono-singularo-diminutivo-nominativo-boji

• kum m-etere-n pelen "Mi vidis la hundon."

mi 1a-persono-singularo-nominativo-vidi-pasinteco-3a-persono-singularo maskuleno-akuzativo hundo

• kum m-etere-ø pelen "Mi vidis la hundinon."

mi 1a-persono-singularo-nominativo-vidi-pasinteco-3a-persono-singularo-femineno-akuzativo hundo

• kum m-etere-l pelen "Mi vidis la hundidon."

mi 1a-persono-singularo-nominativo-vidi-pasinteco-3a-persono-singularo-diminutivo-akuzativo hundo

Turka lingvo

• "-cik/-cık/-cuk/-cük, ekzemple kedicik (kateto). En la turka lingvo ankaŭ adjektivoj povas esti "malgrandigitaj", ekzemple incecik (tre maldika).