Diego Peláez aŭ Diego Páez naskiĝis en Aragonio dum nekonata dato kaj mortis ekzilita en Galegio, el Aragonio, en dato ankaŭ nekonata. Peláez estis unu el la plej rimarkindaj elstaruloj de la eklezia nobelaro de mezepoka Galegio. Enoficigita de Reĝo Sanĉo la 2-a de Kastilio, li estis episkopo de Santiago-de-Kompostelo de 1071 ĝis 1088, kaj kontribuis al la grandeco de la diocezo kaj de la Senjorlando de Santiago en la 11-a jarcento.