Por samtitola artikolo vidu la paĝon Jacques-Louis David.
Davido
Biblia persono
Davido - skulptaĵo de Nicolas Cordier
Davido - skulptaĵo de Nicolas Cordier
homa biblia persono homo
Verko Libroj de la Kroniko
1-a libro de la Kroniko
1-a libro de la Reĝoj
1-a libro de Samuel
2-a libro de la Kroniko
2-a libro de la Reĝoj
2-a libro de Samuel
Libro de Amos
Alta Kanto de Salomono
Libro de Ezra
Libro de Jeĥezkel
Libro de Jeremia
Libro de Neĥemja
Libro de Hoŝea
Sentencoj de Salomono
Psalmaro
Kohelet
Libro de Rut
Siraĥ
Libro de Tobit
Libro de Zeĥarja
2-a epistolo al Timoteo
Agoj de la Apostoloj
Apokalipso de Johano
Epistolo al la hebreoj
Evangelio laŭ Johano
Evangelio laŭ Luko
Evangelio laŭ Marko
Evangelio laŭ Mateo
Epistolo al la romanoj
David and Goliath
Jesaja 9
Informoj
Eble sama Davido en Islamo
Sekso vira
Nacieco Unuiĝinta Reĝlando de Izraelo
Religio Jahveismo, judismo
Okupo paŝtisto reganto poeto militestro-reganto muzikinstrumentisto monarko
Patro Jiŝaj
Patrino Nitzevet
Gefratoj Eliab Shimea Abinadab Zeruiah Abigail
Edzo/Edzino Batŝeba Abigail Eglah Michal Ahinoam Haggith Abital Shulamite Maacah Avishag
Kunulo Avishag
Infanoj Salomono Abŝalom Chileab Tamar Nathan Adonija Amnon Ibhar Jerimoth Ithream Shephatiah Hazana Sobab Eliada

Davido (hebree דָּוִד / da-vi-d) (ĉirkaŭ -1040 al -970) estis la dua reĝo de unuiĝinta Izraelo.

Religia signifo

Laŭ la rakonto de la unua kaj la dua libro de Samuelo en la malnova testamento Davido estis la unua reĝo de Izraelo kaj Judio post sia antaŭirinto Ŝaul.

Davido estis laŭ la biblia versio la plej juna filo de Jiŝajo kaj estis balzamita fare de Samuelo al estonta reĝo jam kiel knabo. Li venis al la korto de Ŝaul por gajigi la depresian reĝon per sia muziko.

Davido, la simpla paŝtoknabo, mortigis la giganton Goliaton en batalo per ŝtonĵetilo kaj tiel generis la ĵaluzon de Ŝaulo, ĉar nun Davido estis admirita heroo. Sekve Ŝaulo provis murdi Davidon, sed malsufiĉas ĉar ties edzino Miĥalo – filino de Ŝaulo – avertis lin, kaj Davido fuĝis. Ankaŭ la filo de Ŝaulo, Jonatano, kiu estis bona amiko de Davido, helpis lin fuĝi.

Davido trabatis sin kiel bandestro. Li domaĝis la persekutantan Ŝaulon, kiam tiu eniris kavon en kiu Davido urinis, konsekvence li lasis Davidon fuĝi. Davido iĝis vasalo de la filiŝtoj kontraŭ sia propra popolo, sed fraŭdis ilin helpante Judaion sekrete per kontraŭbatali banditojn en dezerto. Kiam la filiŝtoj armis sin por milito kontraŭ Israelo, ili dispensis lin, ĉar ili malfidis lin. Nun Davido domaĝis Ŝaulon duan fojon: Li kaŝiris la kampejon de Ŝaulo kaj nur ŝtelis ties lancon kaj trinkujon kiel signo de sia supereco.

Kiam Ŝaulo mortiĝis en batalo kontraŭ la filiŝtoj, Davido balzamiĝis kiel reĝo en urbo Hebrono.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.