Dámaso Pérez Prado
Persona informo
Naskonomo José Dámaso Pérez Prado
Aliaj nomoj Pérez Prado
Naskiĝo 11-an de decembro 1917 (1917-12-11)
en Matanzas
Morto 14-an de septembro 1989 (1989-09-14) (71-jaraĝa)
en Meksikurbo
Mortokialo apopleksio
Lingvoj hispana
Ŝtataneco Kubo
Okupo
Okupo komponisto • pianisto • dirigento • kantisto • aktoro

Dámaso Pérez Prado (naskiĝinta la 11-an de decembro 1916 en Matanzas, Kubo; mortinta la 14-an de septembro 1989 en Meksikurbo) estis kuba muzikisto (piano, orgeno) kaj komponisto, kiu fariĝis konata sub la titolo „Reĝo de Mambo“.

Vivo

La patrino de Pérez Prado estis instruistino. Li jam en frua infanaĝo lernis ludi klasikan muzikon sur la piano. Pli malfrue li ludis orgenon kaj pianon en la klubejoj de la regiono. En la 1940-aj jaroj li laboris precipe en Havano kaj membris en la Orquesta Casino de la Playa; en 1946 li fondis propran muzikbandon. En 1948 li transloĝiĝis al Meksiko, kie li pasigis la plej grandan parton de sia kariero. Li specialiĝis pri mambo, kaj per siaj karakteraj ripetfrazoj de kvinvoĉa trumpeta tonmetaĵo kaj forta kontrapunkto fare de kvarvoĉa saksofona tonmetaĵo li decide kontribuis al la popularigo de mambo. Ekde 1954 Prado laboris en Usono. Li mortis en la aĝo de 72 jaroj en sia elektita vivejo Meksikurbo.

Verkaro

Prado famiĝis kiel „Reĝo de Mambo“ kaj komponis konatajn pecojn kiel „Mambo Nº 5“ kaj „Mambo Nº 8“. Dum la florepoko de mambo li okupis la unuan rangon de la furoraĵo-vendolisto en Usono per la peco „Cherry Pink and Apple Blossom White“ je daŭro de dek semajnoj. Unuajn rangojn de la furoraĵo-listojn li ankaŭ okupis per ĝi en Germanujo[1], Britujo[2] kaj Aŭstralio. Prado estis ludinta ĉi tiun titolon unuafoje en 1951 por la kinofilmo „Underwater“, en kiu Jane Russell dancas pri „Cherry Pink“. En 1958 Pérez Prado denove metis per „Patricia“ unu el siaj propraj komponaĵoj denove sur la unuan rangon de la furorlistoj en Germanujo[1] kaj Usono[3]; en Britujo ĝi atingis la okan rangon[4]. Tiun ĉi pecon oni ludas dum la striptizosceno en la filmo „La Dolce Vita“ de Federico Fellini. Pérez Prado arigis en sian bandegon ĵazmuzikistojn kiel Bud Shank kaj Maynard Ferguson. Li ankaŭ prezentis en kinofilmoj en Meksiko, Usono kaj Eŭropo. Orkestron Pérez Prado lia filo nuntempe plue direktas.

En 1999 Lou Bega eldonis tutmonde sukcesan kopian version de „Mambo Nº 5“.

Listo de kantoj

  • Cerezo Rosa
  • Chicago Dengue
  • Guantanamera
  • Qué rico el Mambo
  • Mambo Nº 5
  • Mambo Nº 8
  • Mambo del Politécnico
  • Mambo en Trompeta
  • Marylin Monroe Mambo
  • Mambo Universitario
  • Mambo del Taconazo
  • La niña Popoff
  • Patricia
  • Norma, la de Guadalajara
  • Mambo en Sax
  • Mambo a la Kenton
  • El Ruletero
  • Mambo en Trompeta.
  • Lupita
  • La Chula Linda

Literaturo

  • Jürgen Wölfer, Lexikon des Jazz Vieno 1999 ISBN 3-85445-164-4 (2-a eldono)

Fontoj

  1. 1 2 Günter Ehnert (eldoninto): Hit Bilanz. Deutsche Chart Singles 1956–1980. Taurus Press, Hamburgo 1990, ISBN 3-922542-24-7, p. 162.
  2. ↑ Dafydd Rees, Barry Lazell, Roger Osborne: 40 Years Of NME Charts. Boxtree Verlag, Londono 1992, ISBN 1-85283-746-2, S. 23 f.
  3. ↑ Joel Whitburn: Top Pop Singles 1955–1993. Record Research Inc., Menomonee Falls/Wisconsin 1994, ISBN 0-89820-139-X, p. 470.
  4. ↑ Stephen Nugent, Annie Fowler, Pete Fowler (eldoninto): Chart Log Of American / British Top 20 Hits 1955–1974. En: Charlie Gillett, Simon Frith (eldoninto): Rock File 4. Panther Books, Frogmore / St. Albans 1976, ISBN 0-586-04370-5, p. 276.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.