Klaŭdo Somezo
(1588-1653)
0
0
Persona informo
Claude Saumaise
Naskonomo Claude Saumaise
Naskiĝo 15-a de aprilo 1588
en Semur-en-Auxois,  Francio
Morto 3-a de septembro 1653
en Spa,  Francio
Religio Hugenotoj • Kalvinismo vd
Lingvoj latina vd
Ŝtataneco Reĝlando Francio • Respubliko de la Sep Unuiĝintaj Provincoj vd
Alma mater Universitato de Lejdeno
Universitato de Hajdelbergo
Universitato de Parizo
Familio
Patro Benigne Saumaise vd
Edz(in)o Anne Mercier vd
Parencoj Charlotte Saumaise de Chazan vd
Profesio
Okupo teologo • klasika filologo • profesoro • klasikisto • universitata instruisto • orientalisto • filologo • humanisto • lector vd
Aktiva en Diĵono • Grigny • Leiden • Stokholmo • Leiden vd
vd Fonto: Vikidatumoj

Claude Saumaise (1588-1653) estis humanisto, filologo, pedagogo kaj orientalisto. Kiam li estis 16-jara li studis en Parizo kie li konatiĝis kun Isaac Casaubon (1559–1614). En 1606, li enmatrikuliĝis en la Universitato de Hajdelbergo, kiu Denis Godefroy (1615-1681) estis lia profesoro pri juro. Influita de la bibliotekisto Janus Gruterus (1560–1627) li studis klasikan filologion. En 1623, li edziĝis al Anne Mercier, iu protestantistino el grava familio. Post rifuzi inviton de la Universitatoj de Oksfordo, Padovo kaj Bolonjo, en 1631 li akceptis la katedron antaŭe okupita de Joseph Justus Scaliger (1540-1609), en la Universitato de Lejdeno.

Kun Daniel Heinsius (1580-1655) li diskutis pro la greka traduko de la Nova Testamento. La polemiko ampleksigis ambaŭajn famojn, kaj Heinsius, kiu estis bibliotekisto de la universitato, neis al Salmasius la aliron al la tekstoj kiun li bezonis. Tiam, Salmasius aliiĝis al Gerhard Vossius (1577-1649) surbaze de ilia religia kredo. En 1650, la reĝino Kristina el Svedio (1626-1689) lin invitis viziti la kortegon. En Svedio Salmasius faris multajn malamikojn: Nikolaes Heinsius (1620-1681), filo el sia kontraŭulo Daniel kaj Isaac Vossius (1618-1689), filo de Gerhard Vossius, kun kiu li havis disputon.

Selektita verkaro

  • Florus (Heidelberg 1609, Leiden 1638)
  • les deŭ livres des Nilus, archevêque de Thessalonique, et celui du moine Barlaam sur la primauté du pape, 1609
  • De suburbicariis regionibus, Parizo 1619
  • Historiae Augustae scriptores, 6, El. Spartianus, Jul. Capitolinus, El. Lampridius, Vulcatius Gallicanus, Trebellius Polio, Fl. Vopiscus, 1620
  • Tertullian, De pallio (Parizo 1622, Leiden 1656)
  • Solin ou plutôt sur l’Histoire naturelle de Pline Plinianae exercitationes in C. J. Solini Polyhistora, 1629
  • De usuris, Leiden 1638
  • Ampelius (hinter dem Florus von 1638)
  • De modo usurarum, Leiden 1639
  • De foenore Trapezitico, Leiden 1640
  • Diatriba de mutuo non esse alienationem, Leyde, 1640
  • De lingua hellenistica et origine ac dialectis Graecae linguae commentarius, Leiden 1643
  • Funus linguae hellenisticae, Leiden 1643
  • Observationes ad jus atticum et romanum, Leiden 1645
  • De primatu Papae, 1645
  • De cruce, Leyde, J. Maire, 1646
  • De annis climactericis et antiqua astrologia, Leiden 1648
  • Defensio regis pro Carolo I, 1649
  • Epistolae (1656)
  • De re militari Romanorum, Leiden 1657
  • Interpretatio Hippocratei aphorismi de calculo, avec une réponse aux doutes de Beverwick.

Literaturo

Vidu ankaŭ


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.