Citilo

Interpunkciaĵoj
	apostrofo ( ' ); ( ’ ); citiloj ( ‘ ’ ); ( “ ” ); ( „ ” ); ( « » ); demandosigno ( ? ); dupunkto ( : ); komo ( , ); krampoj ( ( ) ); ( [ ] ); ( { } ); ( < > ); kridemandosigno ( ‽ ) ( ?! ); krisigno ( ! ); punkto ( . ); punktokomo ( ; ); spaceto ( ); streketoj ( ‒ ); ( – ); ( — ); ( ― ) ( ‐ ); oblikvo ( / ); tripunkto ( … ) ( ... );
Aliaj tipografiaj markoj
	asterisko ( * ); bulmarko ( • ); deklivo ( \ ); dividsigno ( ÷ ); egalsigno ( = ); heliko ( @ ); kaj-signo ( & ); krado ( # ); numero-signo ( № ); obeluso aŭ ponardo ( † ‡); plus-minus-signo ( ± ); ( ∓ ); substreko ( _ ); tildo ( ~ ); vertikala streko aŭ "dukto" ( \| );

Citilo estas signo de interpunkcio kiu uziĝas por ĉirkaŭmarki citaĵon, rektan paroladon kaj nomon aŭ titolon de rigardata skribaĵo. Oni povas ankaŭ uzi ĝin por marki vortojn aŭ eldirojn, kiujn oni komentas.

Citiloj havas variajn formojn trans lingvoj, kaj tiel oni trovas ilin en pluraj formoj en Esperanto.

Uzado

La Fundamento de Esperanto ne preskribas uzadon de citiloj, kaj ĝia teksto enhavas diversajn formojn de citiloj. (Eble kompostis ĝin diversaj personoj.)

Krom la rektaj citiloj ("citaĵo"), ĉiuj versioj havas malferman (aŭ komencan) signon kaj ferman (aŭ finan) signon: ‘citaĵo’ “citaĵo” „citaĵo” «citaĵo». Plejofte ili havas sian kavan flankon ĉe la citaĵo, simile al krampoj, sed en iuj landoj, ekzemple en Germanio inverse: »citaĵo«.

Kutime oni ne metas spaceton inter la citilon kaj la internan tekston. En altnivelaj tipografiaĵoj oni uzas et-spacetojn ne disigeblaj. Tiu sistemo validas en la francaj tipografiaj reguloj.

Pro praktikaj kialoj – facileco tajpi per ĉiaj klavaroj – la dustreka rekta citilo (") estas ofte uzata anstataŭ la speciala colsigno (″, unikoda signo U+2033) kiel simbolo de la mezurunuoj angula sekundo kaj colo.

Formoj laŭ lingvo

Citiloj laŭ lingvoj
Lingvo	Normo		Alternativo		Distanco
Lingvo	unua	dua²	unua	dua²	Distanco
Afrikansa	„…”	‚…’
Albana	«…»	‹…›	“…„	‘…‚
Angla	“…”¹	‘…’	‘…’	“…”	1–2 pt
Araba	«…»	‹…›	“…”	‘…’
Belorusa	«…»	„…“	„…“		1 pt
Bulgara	„…“	‚…‘
Ĉeĥa	„…“	‚…‘	»…«	›…‹
Ĉina	“…” (en Ĉeftera Ĉinio)	‘…’⁶ (en Ĉeftera Ĉinio)	「…」 (en Tajvano kaj Honkongo)	『…』 (en Tajvano kaj Honkongo)
Dana	»…«	›…‹	„…“	‚…‘
Estona	„…”	„…”
Finna^[1]	”…”	’…’	»…»	›…›
Franca³	« … »	‹ … ›¹	“ … ”	‘ … ’	¼ em
Germana³	„…“	‚…‘	»…«	›…‹
Greka	«…»	‹…›	“…„	‘…‚	1 pt
Hebrea	“…”	«…»	“…„
Hispana	«…»	“…”	“…”	‘…’	0–1 pt
Hungara	„…”		»…«
Irlanda	“…”	‘…’			1–2 pt
Islanda	„…“	‚…‘
Itala³	«…»		“…”	‘…’	1–2 pt
Japana	「…」	『…』
Kroata	»…«	›…‹
Latva	„…“	„…“	"…"	"…"
Litova	„…“	‚…‘	"…"	'…'
Nederlanda⁴	„…”	‚…’	“…”	’…’
Norvega	«…»		„…“
Pola	„…”	«…»	»…«⁵
Portugala	«…»	‹…›	“…”	‘…’	0–1 pt
Portugala (Brazilo)	“…”	‘…’
Rumana	„…”	«…»
Rusa	«…»	„…“	„…“
En Svisujo³	«…»	‹…›	„…“ aŭ “…”	‚…‘ aŭ ‘…’
Serba	„…“	‚…‘	»…«	›…‹
Slovaka	„…“	‚…‘	»…«	›…‹
Slovena	„…“	‚…‘	»…«	›…‹
Soraba	„…“	‚…‘
Sveda	”…”	’…’	»…»	›…›
Turka	“…”	‘…’	«…»	‹…›	0–1 pt
Ukraina	«…»	„…“	„…“		1 pt

Referencoj

↑ http://www.kielitoimistonohjepankki.fi/haku/lainausmerkit/ohje/55 Konsilaro de la Oficejo por la Finna lingvo

Eksteraj ligiloj

Pri „esperantlingvaj” kaj aliaj citiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] ttp://www.kielitoimistonohjepankki.fi/haku/lainausmerkit/ohje/55 Konsilaro de la Oficejo por la Finna lingvo

[1]