Charles-Augustin Sainte-Beuve
Persona informo
Charles Augustin Sainte-Beuve
Naskonomo	Charles-Augustin Sainte-Beuve
Naskiĝo	23-an de decembro 1804 (1804-12-23) en Boulogne-sur-Mer,  Unua Franca Imperio
Morto	13-an de oktobro 1869 (1869-10-13) (64-jaraĝa) en Parizo,  Dua Franca Imperio
Tombo	Tombejo de Montparnasse vd
Etno	Francoj vd
Lingvoj	franca vd
Ŝtataneco	Francio vd
Alma mater	Lycée Charlemagne • Lycée Condorcet • Bourbon college vd
Familio
Amkunulo	Adèle Foucher vd
Profesio
Okupo	verkisto • aforisto • poeto • politikisto • profesoro • literaturkritikisto • historiisto • literaturhistoriisto vd
Verkado
Verkoj	Portraits contemporains ❦ Q60584759 ❦ Vie, poésies et pensées de Joseph Delorme ❦ Les Consolations ❦ Volupte ❦ Q55478125 ❦ Q51325865 ❦ Q19136880 ❦ Chateaubriand et son groupe litteraire sous l'empire vd
Postenoj Postenoj Second Empire senator • seĝo 28 de la Franca Akademio vd
Honorigoj Honorigoj Kavaliro de Honora Legio • Konkurso Ĝenerala vd
Membrecoj Membrecoj Franca Akademio vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Charles-Augustin Sainte-Beuve estis franca literatura kritikisto kaj verkisto, naskiĝinta la 23an de decembro 1804 en Boulogne-sur-Mer kaj mortinta la 13an de oktobro 1869 en Parizo.

La kritika metodo de Sainte-Beuve fondiĝas sur la fakto ke la verko de verkisto estus antaŭ ĉio la respegulo de sia vivo kaj povus klariĝi per si mem. Ĝi fondiĝas sur la esplorado de la intenco poezia de la aŭtoro (intencismo) kaj sur ties kvalitoj personaj (biografiismo). Tiu metodo estis kritikata poste. Marcel Proust, en sia eseo Contre Sainte-Beuve, estis la unua kiu kontraŭis lin, riproĉante al Sainte-Beuve forgesi, vidi kondamni grandajn aŭtorojn kiaj Baudelaire, Stendhal aŭ Balzac. La formalisma rusa skolo, same kiel la kritikistoj Ernst Robert Curtius kaj Leo Spitzer, sekvos Proust en tiu vojo.

Tiu polemiko inter Sainte-Beuve kaj Proust povas kompreniĝi ankaŭ kiel ŝanĝo de perspektivo de la literatura kritikaro. Fakte, oni devas agnoski al Sainte-Beuve kapablon formala literatura kritiko fondita: li montris ĉe la Salammbô de Flaubert, tiom bone ke Flaubert mem atentis ĝin por la sekvo de sia verko. Nur ĉe li tiu analizo ŝajnas devi resti subigita al la kono de la vivo de la aŭtoro, kaj tie okazas la prusta ŝanĝo: se estas rilato inter la verko kaj la vivo de ties aŭtoro, por Proust estas la unua kiu devas aperi kiel la plej riĉa fonto de instruado pri la profunda senco de la dua. Tiu ŝanĝo estas ĉe la bazo de la poetiko de Proust kaj enkadriĝas en À la recherche du temps perdu.

Adèle Foucher, edzino de la franca verkisto Victor Hugo, havis amaferon kun Sainte-Beuve.

Verkoj

Kritiko

Tombo de Sainte-Beuve en la Tombejo de Montparnasse, en Parizo.

• Tableau historique et critique de la poésie française et du théâtre français au XVIe siècle (1828), 2 volumoj
• Port-Royal (1840-1859), 5 volumoj
• Portraits littéraires (1844 kaj 1876-78), 3 volumoj
• Portraits contemporains (1846 kaj 1869-71), 5 volumoj
• Portraits de femmes (1844 kaj 1870)
• Causeries du lundi (1851-1881), 16 volumoj
• Nouveaux lundis (1863-1870), 13 volumoj
• Premiers lundis (1874-75), 3 volumoj
• Étude sur Virgile (1857). Teksto notita de Henri Goelzer en 1895.
• Chateaubriand et son groupe littéraire (1860), 2 volumoj
• Le Général Jomini (1869)
• Madame Desbordes-Valmore : sa vie et sa correspondance (1870)
• M. de Talleyrand (1870)
• P.-J. Proudhon (1872)
• Chroniques parisiennes (1843-1845 et 1876)
• Les cahiers de Sainte-Beuve (1876)
• Mes poisons (1926)