La Burney-Reliefo (ankaŭ konata kiel La Reĝino de la Nokto) estas mezopotamia terakota plako en alta reliefo de la Malnova-babilona periodo, prezentante flugilan, nudan, diinon-similan figuron kun birdaj ungoj, laŭflankita de strigoj kaj sidanta sur du leonoj.

La reliefo estas montrita en la Brita Muzeo en Londono, kiu datiĝis inter 1800 kaj 1750 a.K. Ĝi devenas de suda Mezopotamio, sed la preciza loko estas nekonata. Krom ĝia karakteriza ikonografio, la peco estas konata pro sia alta reliefo kaj relative elstara grandeco, kiu sugestas, ke ĝi estis uzata kiel kulto-reliefo, kio igas ĝin tre malofta postvivado de la periodo. Tamen, ĉu ĝi reprezentas Lilitu, Inana / Iŝtar aŭ Ereŝkigal estas diskutata. La aŭtentikeco de la objekto estis pridubita de ĝia unua apero en la 1930-aj jaroj, sed opinio ĝenerale ŝajnis favore al ĝi dum la sekvaj jardekoj.