La bosna lingvo (bosne: bosanski jezik) estas la normigita versio de la serbokroata lingvo parolata de bosnoj. Same kiel la du aliaj serbokroataj versioj, la kroata kaj la serba, ĝi baziĝas sur la ŝtokava dialekto. Kvankam ofte traktita kiel propran lingvon post la disfalo de Jugoslavio, lingvistoj ankoraŭ traktas ĝin kiel parton de la serbokroata, ĉar la diferencoj inter la versioj ne estas pli granda ol inter la amerike kaj la brite angla. Proksimume 2 milionoj da homoj parolas la bosnan en Bosnio kaj Hercegovino. Pli ofte la bosna estas skribata per la latina alfabeto, sed kelkfoje ankaŭ per la cirila.

La bosna diferencas precipe en la leksiko, ĉar ĝi prenis multajn fremdajn vortojn el la turka, araba kaj persa.

• 
  Titolpaĝo de libro de franciskano Matija Divković

Vidu ankaŭ

• Lingvistiko
• Listo de lingvoj
• Lingva familio

Slava lingvaro Okcidentslavaj ĉeĥo-slovakaj lingvoj (ĉeĥa • slovaka • knaana†) • soraba lingvoj (suprasoraba • malsuprasoraba) • leĥaj lingvoj (pola • kaŝuba • slovinca† • polaba† • silezia) Sudslavaj okcidentaj sudslavaj lingvoj (slovena • serbokroata  (bosna • kroata • montenegra  • serba)) • orientaj sudslavaj lingvoj (makedona • bulgara) Orientslavaj belorusa • ukraina • rutena† • rusina • rusa • malnova novgoroda† Tutslavaj praslava† • malnovslava† • slavona • ruski jezik† • universala slava lingvo† • reciproka slava ortografio† • slovio • proslava • interslava (slovianski • slovioski • novslava • veneda)