| Belá-Dulice | ||
| hungare: Bélagyulafalva | ||
| municipo | ||
|
||
| Oficiala nomo: Belá-Dulice | ||
| Lando |  Slovakio | |
|---|---|---|
| Regiono | Regiono Žilina | |
| Distrikto | Distrikto Martin | |
| Historia regiono | Supra Hungarujo | |
| Parto de | Turiec | |
| Montaro | Granda Fatro | |
| Rivero | Belianský potok | |
| Situo | Belá-Dulice | |
| - alteco | 512 m s. m. | |
| - koordinatoj | 49° 00′ 11″ N 18° 58′ 40″ O / 49.00306 °N, 18.97778 °O (mapo) | |
| Areo | 51,1712 km² (5 117,12 ha) | |
| Loĝantaro | 1 261 (31.12.2011) | |
| Denseco | 24,64 loĝ./km² | |
| Unua skribmencio | 1357 | |
| Horzono | MET (UTC+1) | |
| - somera tempo | MET (UTC+2) | |
| Poŝtkodo | 038 11 | |
| Telefona antaŭkodo | +421-43 | |
| Aŭtokodoj | MT | |
| NUTS | 512052 | |
 Situo enkadre de Slovakio  Situo enkadre de Slovakio
| ||
 Situo enkadre de Regiono Žilina Situo enkadre de Regiono Žilina
| ||
 Vikimedia Komunejo: Belá-Dulice | ||
| Retpaĝo: www.beladulice.sk | ||
 Portalo pri Slovakio | ||
Belá-Dulice, (hungare Bélagyulafalva [bEladjulafalva]) estas unuigita vilaĝo kaj municipo en Slovakio.
Situo
Belá-Dulice situas laŭ traira flankovojo. Martin troviĝas je 12 km.
Historio
La loko estis loĝata jam dum la neolitiko kaj bronzepoko. Dum la hungara dominado 2 apartaj vilaĝoj menciitaj sube evoluis. En 1910 laŭ la popolnombrado vivis en Turócbéla 912, en Gyulafalva 205 homoj, (en ambaŭ plejparte slovakoj). Ĝis Traktato de Trianon la komunumoj apartenis al Hungara reĝlando, al Turóc, al distrikto de Turócszentmárton, poste al Ĉeĥoslovaka respubliko, dum la 2-a mondmilito kaj ekde 1993 al Slovakio. Ambaŭ vilaĝoj unuiĝis en 1971. En 2001 vivis en Belá-Dulice 1217 homoj, (1208 slovakoj).
Belá
La unua mencio okazis pri la vilaĝo en 1282 en latina formo "Villa Bella". En 1557 38, en 1720 58 familioj pagis impostojn. En 1787 951 vilaĝanoj loĝis en 144 domoj, en 1828 1201 vilaĝanoj loĝis en 136 domoj. Fine de la 19-a jarcento multaj migris al Ameriko.
Dulice
Tiu vilaĝo menciiĝis unuafoje en 1357. Longe nur nobeloj vivis en tiu ĉi vilaĝo.
Vidindaĵoj
- romkatolika preĝejo omaĝe al Ŝafo de Dio el la 13-a jarcento, en la 17-a jarcento ĝi renesanciĝis
- luterana preĝejo de 1920
- kastelo el la 18-a jarcento, post jarcento ĝi renesanciĝis