| Bahadur Ŝah Zafar | |||||
|---|---|---|---|---|---|
 | |||||
| Persona informo | |||||
| ابو ظفر سِراجُ الْدین محمد بُہادر شاہ ظفر | |||||
| Naskiĝo | 24-an de oktobro 1775 en Delhio | ||||
| Morto | 7-an de novembro 1862 (87-jaraĝa) en Jangono | ||||
| Tombo | Jangono vd | ||||
| Religio | sunaismo vd | ||||
| Lingvoj | urduo vd | ||||
| Ŝtataneco | Mogola Imperio vd | ||||
| Familio | |||||
| Dinastio | Timurida dinastio • Baburidoj vd | ||||
| Patro | Akbar Shah II vd | ||||
| Patrino | Lal Bai Timurid Qudsia Begum Sahiba, Kallu Bai vd | ||||
| Gefratoj | Mirza Jahangir • Mirza Jahan Shah • Mirza Salim vd | ||||
| Edz(in)o | Taj Mahal Begum • Zeenat Mahal vd | ||||
| Infanoj | Mirza Jawan Bakht • Mirza Farkhunda Shah • Mirza Dara Bakht • Mirza Khizr Sultan vd | ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | poeto • monarko • verkisto vd | ||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Mirza Abu Zafar Sirajuddin Muhammad Bahadur Ŝah Zafar (24a de Oktobro 1775 – 7a de Novembro 1862) estis la lasta Mogola imperiestro. Li estis la dua filo[1] kaj iĝis sukcedanto de sia patro, Akbar la 2-a, post lia morto la 28an de Septembro 1837. Li estis nur laŭnoma imperiestro, ĉar la Mogola Imperio ekzistis nur laŭnome kaj lia aŭtoritato estis limigita nur al la urbo Delhi (Ŝahjahanbad). Post lia implico en la Ribelo de sipajoj de 1857, la Britoj ekzilis lin al Ranguno en la Brit-kontrolita Birmo, post kondamni lin pro konspiraj akuzoj.
La patro de Zafar, nome Akbar la 2-a, estis enprizonigita fare de la Britoj kaj li ne estis la preferata elekto de lia patro kiel lia sukcedanto. Unu el la reĝinoj de Akbar Ŝah, nome Mumtaz Begum, premis lin por ke tiu deklaru ŝian filon, Mirza Jahangir, kiel sia sukcedanto. Tamen, la Orient-Hindia Kompanio ekzilis Jahangir post li atakis iliajn loĝantojn, en la Ruĝa Fortikaĵo,[1] preparante la vojon por ke Zafar aliru al la trono.