← ø ʾalif | |||
|---|---|---|---|
| Izole | Fine | Interne | Komence |
| ﺍ | ﺎ | - | |
La álif (arabe أَلِف, álif) estas la unua litero de la araba alfabeto. En la klasika araba ĝi ne havas difinitan sonon kvankam meze de vorto ĝi kutime havas la valoron de la vokalo a longa /a:/.[1]
En la abjad-numeraloj havas la valoron de 1.[2]
Ortografia uzado
Ĝi povas utili kiel tenilo por komenca vokalo aŭ por hamza, kondiĉe ke la hamza estu la unua grafemo de la vorto (أَب, ʾab, «patro»; إِن, ʾin, «se»; أُنمّ, ʾumm, «patrino») aŭ se en la vokala medio estas /a/ (رَأْس, raʾs, «kapo»; مَسْأَلة, masʾala, «demando»), kie ĝi havas la sonon de ajna mallonga vokalo aŭ restante sensona.<ref name="fonol"|> Ĝi povas utili ankaŭ kiel distingilo a kelkaj finaĵoj, restante tiuokaze ankaŭ sensona.[2]
Vidu ankaŭ
Referencoj
- ↑ Corriente, Federico. (1980) “Lección 1.ª: Fonología”, Gramática árabe (hispane). Madrido: Instituto hispano-árabe de cultura. Ministerio de Cultura, p. 19–2. ISBN 84-7472-017-6.
- 1 2 Corriente, Federico. (1980) “Lección 3.ª: Grafonomía”, Gramática árabe (hispane). Madrido: Instituto hispano-árabe de cultura. Ministerio de Cultura, p. 41–51. ISBN 84-7472-017-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.