Sufiksoj en Esperanto
Tipo Oficialaj Neoficialaj
Verbaj -ant-, -int-, -ont-
-at-, -it-, -ot-
-unt-, -ut-
Seksaj -in- -iĉ-, -ip-
Aliaj -aĉ-, -ad-, -aĵ-, -an-, -ar-,

-ĉj-,
-ebl-, -ec-, -eg-, -ej-, -em-, -end-, -er-, -estr-, -et-,
-id-, -ig-, -iĝ-, -il-, -ind-, -ing-, -ism-, -ist-,
-nj-,
-obl-, -on-, -op-,
-uj-, -ul-, -um-.

-ab-, -ac-, -al-, -ari-, -ator-,
-e-, -ed-, -el-, -en-, -enz-, -esk-, -ez-,
-i-, -if-, -ik-, -ilion-, -iliard-, -it-, -iv-, -iz-,
-j-,
-nomial-,
-ofon-, -oid-, -ol-, -olog-, -ologi-, -ometr-, -otek-, -oz-
-pj-,
-t-, -tet-, -uk-.

La vortero -et- estas sufikso en la lingvo Esperanto, kiu malgrandigas aŭ malpliigas la signifon de iu vortradiko, al kiu ĝi estas aldonata. Gramatike ĝi plenumas la signifon de diminutivo. La vortero estas oficiala sufikso, antaŭvidita en la Fundamento de Esperanto. Etimologie ĝi devenas de la sufikso -ett- de la itala lingvo (ekz.. libretto ‘libreto’).

Similaĵoj en aliaj lingvoj: italaj -ett- (vidu supre), -in- (letto ‘lito’ - lettino ‘liteto’), hispana -et- (sol ‘suno’ - soleto ‘suneto’), germana -chen (Schwein ‘porko’ - Schweinchen ‘porketo’) kaj -lein (Mann ‘viro’ - Männlein ‘vireto’), nederlanda -je (beet ‘peco’ - beetje ‘peceto’), rumanaj -el (cântec ‘kanto’ - cântecel ‘kanteto’), -iţ- (fată ‘knabino’ - fetiţă ‘knabineto’).

Ekzemploj

dik'et'a
dom'et'o
dorm'et'i
plor'et'i
pord'et'o

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.