Šaca | |||
hungare: Sáca | |||
urba parto | |||
Centro de Šaca | |||
|
|||
Oficiala nomo: Šaca | |||
Lando | Slovakio | ||
---|---|---|---|
Regiono | Regiono Košice | ||
Distrikto | Distrikto Košice 2 | ||
Historia regiono | Abov | ||
Parto de | Košice | ||
Situo | Šaca | ||
- alteco | 244 m s. m. | ||
- koordinatoj | 48° 38′ 12″ N 21° 10′ 17″ O / 48.63667 °N, 21.17139 °O (mapo) | ||
Distrikta urbo | Košice | ||
Areo | 47,8914 km² (4 789,14 ha) | ||
Loĝantaro | 5 329 (31.12.2008) | ||
Denseco | 111,27 loĝ./km² | ||
Unua skribmencio | 1275 | ||
Horzono | MET (UTC+1) | ||
- somera tempo | MET (UTC+2) | ||
Poŝtkodo | 040 15 | ||
Telefona antaŭkodo | +421-55 | ||
Aŭtokodoj | KE | ||
NUTS | 599841 | ||
Fabriko | U. S. Steel Košice | ||
Situo enkadre de Slovakio
| |||
Situo enkadre de Regiono Košice
| |||
Situo enkadre de Košice
| |||
Vikimedia Komunejo: Šaca | |||
Retpaĝo: www.kosice-city.sk | |||
Portalo pri Slovakio | |||
Šaca (hungare Saca (ŝaca)) estas iama vilaĝo, nun urboparto de Košice en Slovakio, en Regiono Košice.
Situo
Šaca situas laŭ rojo Ida, laŭ ĉefvojo kaj fervojo Rožňava-Košice. La urbocentro troviĝas 15 km.
Historio
La vilaĝo estis unue menciita en la jaro 1275 en formo "Ida". En 1427 fortikaĵo konstruiĝis, kiu baldaŭe malkonstruiĝis por ne akiri la husanoj. Ekde la mezepoko akvomuelejoj funkciis apud la rojo. En 1910 loĝis en Saca 571 homoj, (hungaroj en majoritato, slovakoj en minoritato). Ĝis Traktato de Trianon la vilaĝo apartenis al Hungara reĝlando, al Abaúj-Torna, al distrikto de Košice, poste al Ĉeĥoslovakio, fine ekde 1993 al Slovakio. Inter 1938-1945 Saca rehungariĝis. La unua Arbitracio de Vieno deklaris, ke tiuj komunumoj, kie la hungaroj vivas en majoritato, apartenu al Hungario. En 1965 tie komencis produkti la plej granda ŝtalofabriko de la lando, kiun en 2000 United States Steel Corporation aĉetis. En 1970 Šaca iĝis urboparto de Košice. En 2001 loĝis en Šaca 4767 homoj, (4208 slovakoj, 282 ciganoj, 65 hungaroj, 26 rutenoj, 20 ukrainoj, 17 ĉeĥoj kaj aliaj).
Vidindaĵoj
- romkatolika gotika preĝejo omaĝe al Ĉieliro de Dipatrino el la 14-a jarcento, en 1779 barokigita
- kastelo de Semsey (ŝemŝei) de 1776