| Ŝtatoj de Batalhalto | |||||||||
| |||||||||
|
| |||||||||
| historia lando • lando | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Geografio
| |||||||||
| Ĉefurbo: | |||||||||
| Loĝantaro | |||||||||
| Ŝtat-strukturo | |||||||||
| |||||||||
.svg.png.webp)
La Ŝtatoj de Batalhalto, angle Trucial States, konataj ankaŭ kiel Omano de la Batalhalto,[1] referencas al la aktualaj teritorioj de Unuiĝintaj Arabaj Emirlandoj, Kataro kaj Barejno. Antaŭ la alveno de la Brita Imperio al la Arabia Duoninsulo, ekzistis tiom da piratado ĉe la marbordo, ke la zono estis konata per la nomo de "Marbordo de la piratoj". Kiam la britoj ekinteresiĝis por la produktoj kiuj ekzistis en la teritorio, negocadis kun la estro de la loka araba tribo. Tiel oni decidis, ke la brita imperio ekregis la teritorion kontraŭ la sekureco de la regiono, pro la granda piratado kiu ekzistis. Post iom da tempo la britoj ŝanĝis la nomon de la marbordo al "Ŝtatoj de Batalhalto" en 1892. Post iĝi brita teritorio, oni aneksis aliajn pliajn teritoriojn (nome Kataro kaj Barejno). La ŝtatoj estis la jenaj:
- Abudabio (1820–1971)
- Aĵmano (1820–1971)
- Dubajo (1835–1971)
- Fuĵajro (1952–1971)
- Kalba (1936–1951)
- Ras-al-Ĥajmo (1820–1971)
- Ŝarĵo (1820–1971)
- Um-al-Kajvajno (1820–1971)
Notoj
- ↑ Rogan, Eugene. "Los Árabes". Hispanlingva traduko de Tomás Fernandez Aúz kaj Beatriz Eguibar. Ĉapitro 12a.
Bibliografio
- Tom Little. South Arabia: Arena of Conflict. London: Pall Mall Press, 1968.