Glaso da ŝoĉuo

Ŝoĉuo[1] (japane: 焼酎, Shōchū; laŭvorte "bruligita sakeo/alkoholaĵo"), estas trinkaĵo produktata laŭ tradicia metodo en Japanio. Ĝi enhavas inter 25 kaj 43 % da alkoholo. La ĝusta origino de Ŝoĉuo estas neklara. Origine Ŝoĉuo estis nomita Araki-shu ("Araki-alkoholaĵo") aŭ Rambiki. Araki estas konsiderata deveni de arako (araq en la araba), kaj rambiki de alambiko (alambiek en la nederlanda[2]). Ŝoĉuo originis en Persio, diskonigite okcidente al Eŭropo kaj oriente al Hindio, Tajlando kaj Okinavo. Ĉirkaŭ meze de la 16a jarcento, la teĥniko alvenis al Kagoŝimo, kie Ŝoĉuo naskiĝis.[3] La distilita alkoholaĵo en Okinavo estas konata kiel Awamori.

Tipe distilata ero por Ŝoĉuo estas hordeo (mugi), batato (imo), fagopiro (soba), aŭ rizo (kome), Ĝi ankaŭ estas uzebla en miksitaj trinkaĵoj.

Distilitaj alkoholaĵoj en aliaj aziaj landoj

  • Baijiu - ĉine 白酒 "blanka alkoholaĵo" aŭ shaojiu 燒酒, samkiel la japana shōchū
  • Soju - koree 소주, 燒酒, samkiel shōchū
  • Rượu đế - vjetname "alkoholaĵo kana"

Referencoj

  1. ↑ Tutlanda Organo de Rondo Harmonia Eldonejo : Rondo Harmonia
  2. ↑ 日本酒入門 japane Nobuhiko NAKAO
  3. ↑ Shochu appeal goes supersonic Arkivigite je 2016-01-07 per la retarkivo Wayback Machine angle The Japan Times

Vidu ankaŭ


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.