Myšyn | ||
---|---|---|
swójske mě | Müschen | |
Zakładne daty | ||
stat | Nimska | |
zwězkowy kraj | Bramborska | |
wokrejs | Wokrejs Sprjewja-Nysa Amt Bórkowy | |
gmejna | Bórkowy | |
koordinaty | 51°48′53″N 14°07′50″E/51,814722 14,130556Na kórtach: 51°48′53″N 14°07′50″E/51,814722 14,130556 | |
wusokosć | 55 m | |
płonina | 4,65 km² | |
wobydlaŕstwo | 381 (2008) | |
gustosć zasedlenja | 82 wobydlarjow/km² | |
KFZ-wobznamjenje | SPN | |
Myšyn (nimski Müschen)[1] jo mała gmejna na pódzajtšu Bramborskeje a lažy něźi 15 kilometrow wót Chóśebuza. Taka wjas słuša k amtoju Bórkowy a wót lěta 2001 jo teke wejsny źěl Bórkow. Myšyn zabjerjo 465 hektarow.
Geografija
Myšyn lažy w centrumje Górnych Błotow. Wón jo źěl Bórkow, kótarež maju płoninu wót 35 kwadratnych kilometrow a su nejwětša gmejna w Nimskej.
Stawizny
Myšyn jo prědny raz naspomnjeł w lěśe 1412 ako „Mieschen“. Ale wóznam takego pomjenjenja hyšći njejo znaty. Pśi i takem dokumenśe se jadna wó dokłaźe pśedankow gola, wót Chóśebuza na Wjerbno. W lěśe 1850 młynikaŕ Kerstan jo twarił młyn. Wót lěta 1890 familija Paulick wobsejźi młyn. Až do 1945 wjele zemjańskich luźi su bydlili w Myšynje.
Wognjowa wobora
Až do 1924 wognjowa wobora wót Myšyna jo słušała k zwězkoju někotarych wognjowych woborow. Ale na 13. decemberje 1924 jo se załožyła dobrowólna wognjowa wobora a jo měła južo 44 cłonkow, kótarež su wojowali pod gronidłom: "k cesć Boga, sobucłowjek na pomoc". 1925 wognjowa wobora kupujo sebje nowe wugótowanje. Psinosk za cłonkow jo był 50 pjenježkow a woni su teke pjenjeze płaśili, gaž woni su se pśejli pśeśiwo póstajonym pšawidłam. Pśi tzych padach a pśestupach cłonk jo se wuzamknuł. Na 12. septemberje 1926 jo był prědny lětoski swěźeń, ale take zarědowanje jo było jano za cłonkow a za kameradow wót Bórkow a Wjerbna. Taki swěźeń bywa tradiciju w Myšynje.
W lěśe 1933 jo twarske źěło se zachopiło za sykarnju. Na 24. juniju zwiganje takej twari a na 17. septemberje cłonki su mógali wuswěśenje swěśiś. Na takem dnju jo był w Myšynje wjeliki swěźeń z pśeśěgom, swěźeńskim nagronom wot župana Kals a myšyńske luźi teke su reju organizěrowali k takej goźbje. Twarjenje sykarnje jo kóštował 4450 mocnarstwowych markow.
Ale na 18. měrcu 1934 stej myšyńska a wjerbańska wognjowa wobora se rozpušćowałej na zakłaźe nacionalsocialistow. Na samskem dnju jo zastojnstwowa wognjowa wobora se załožyła. Pśi tom wjerbańske wognjowe woborniki su twarili prědny gaseński śěg a Myšyńske kamerady su twarili drugi gaseński śěg. Kuždy cłonk jo dostał nowu uniformu a pśinosk cłonkow jo był nižej. Na 13. decemberje 1934 Myšyńske cłonki su swěśili źaseślětne wobstaśe wognjoweje wobory z reju.
Sportowe towaristwo
Sportowe towaristwo Myšyn–Bobow jo se załožyło w lěśe 1948. Wóno ma 123 cłonkow. W prědnem mustwje grajo 18 grajaŕjow a w drugem mustwje grajo 21 grajaŕ. Towaristwo ma teke žeńskece mustwo a źiśi mógu teke treněrowaś. Pśedsedaŕ towaristwa jo Siegbert Budischin a swój zastupnik se groni Oliver Bramer.
Tradicije
K zachopjeńkoju kuždego lěta se womějo woklapnicu. Na takej zgromaźinje šołta abo šołtowka zespominajo pśechadany lěto. To znani, až wón abo wona wugódnijo, chtož se wumrěł, kak wjele luźi su pśeśěgnuli a lěc źiśi su se naroźili.
Druga tradicija Myšynje jo Zapust a camprowanje w februarje abo měrcu. Wóženjone luźi campruju a jaden kóńc tyźenja pózdźej woni śěgnu pśez wjas w drastwje. Młoźina Myšyna swěśe Zapust na drugem kóńcu tyźenja ako wóženjone luźi. Ale młode luźi camprujo a swěśe Zapust na samkem końcu tyźenja. Na wjacorje se wótmějo reju w góźbje za luźi wót Myšyna a drugich jsow.
Na prědnem kóncu tyźenja w awgusće jo wejsny swěźeń. W ramiku takego zarědowanja se wótmějo na sobotu turněr za balokopanje, reja na wjacorje a na njeźelu jo luštne program, kótaryž jo se organizěrujo zwětšego wot młoźiny.
Nóžki
Wótkaze
- Internetowy bok amta Borkowy: historija Myšyna
- Internetowy bok Myšyna
- Myszyn, niem. Mischen, powiat chociebuski, par. ew. Wjerbna w Geografiskem Słowniku Pólskego Kralojstwa a drugich słowjańskich krajow, tom VI (Malczyce — Netreba) 1885