Polyporus squamosus
Навуковая класіфікацыя
Міжнародная навуковая назва

Polyporus squamosus (Huds.) Fr. 1821


Сістэматыка
на Віківідах
Выявы
на Вікісховішчы
NCBI  5640
EOL  18481335
MB  186284

Страка́ч, губа́ лускаватая[1] (Polyporus squamosus) — грыб-трутавік, базідыяміцэт сямейства Поліпоравыя (Polyporaceae). Звычайна не разглядаецца, як ядомы, падрабязней глядзі ў раздзеле «Ужыванне».

Апісанне

Гіменафор маладога грыба
Polyporus squamosus у Севастопальскім парку Мінска

Пладовае цела грыба аднагадовае, размешчана звычайна невысока над зямлёй на ствалах дрэў.

Капялюшык мясісты, асіметрычны, дыяметрам да 30 (радзей да 40) см, спачатку ныркападобны, пазней раскінуты, часта некалькі уціснуты каля асновы. Край тонкі, загнута-апушчаны. Мякаць мяккая, пазней цвёрдая, губчата-коркавая, крышыцца; з мучністым прыемным пахам. Колер капялюшыка светла-жоўты, шараваты. На ўсёй паверхні размешчаны цёмна-карычневыя лускавінкі, размешчаныя хвалямі.

Гіменафор трубчасты, светлы (белы, жоўты), з дробнымі круглявымі або зубчастымі порамі (3-5 на мм). Споры белыя.

Ножка да 10 см даўжынёй, да 4 см таўшчынёй, эксцэнтрычная, шчыльная; у верхняй частцы сетчатапорыстая, бялёсая; каля асновы бура-чорная. Найбольшаяя таўшчыня каля ствала дрэва — каля 7 см. Маса грыба можа дасягаць 10 кг і больш. Краі пладовых целаў хвалістыя і падзеленыя на лопасці глыбокімі расколінамі. Грыб заўсёды пакрыты лёгкім пушком крэмава-жоўтага колеру.

Мякаць мяккая і сакавітая, даволі ломкая, белага колеру, амаль не валодае пахам і кіслявая на смак. Пры высушванні становіцца ломкай, кудзелістай і вельмі лёгкай.

Маладыя грыбы багата вылучаюць вадзяністыя кропелькі жоўтага колеру. Трубачкі жоўтыя, кароткія, доўгай 2—4 мм. Споравы парашок бледна-крэмавы.


Распаўсюджанне

Грыб распаўсюджаны на тэрыторыі ўмераных абласцей Паўночнага паўшар’я. Расце на адмерлых і жывых ствалах і галінах шыракалістых парод дрэў[1]. Паразіт-дрэваразбуральнік[1].

Ужыванне

У маладым выглядзе грыб ядомы (адварваюць).

Зноскі

  1. 1 2 3 Энцыклапедыя прыроды Беларусі. У 5-і т. Т. 5. Стаўраструм — Яшчур / Рэдкал. І. П. Шамякін (гал. рэд.) і інш. — Мн.: БелСЭ імя Петруся Броўкі, 1986. — 583 с., іл. — 10 000 экз.

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.