MG 42
{{{апісанне выявы}}}
MG 42
Апісанне
Тып: Адзіны кулямёт
Краіна: Сцяг Нацысцкай Германіі
Гады эксплуатацыі: з 1942 года
Мадыфікацыі: MG1, MG2, MG3, MG 74, Zastava M53
Гісторыя мадэлі
Канструктар: Вернер Грунер
Выраблялася:

Mauser Werke, Wilhelm-Gustloff-Stiftung, Steyr-Daimler-Puch, Metall- und Lackwarenfabrik Johannes Großfuß,

MAGET (Maschinenbau und Gerätebau GmbH, Berlin-Tegel)
Характарыстыкі
Маса, кг: 11,57
Даўжыня, мм: 1220
Калібр, мм: 7,92
Патроны: 7,92×57 мм
Прынцып дзеяння: кароткі ход ствала, ролікавае запіранне
Хуткастрэльнасць, стрэлаў/хв: 1200—1500
Боезабеспячэнне: стужка
Прыцэл: адкрыты сэктарнага тыпу
Характарыстыкі пры выкарыстанні стандартнага патрона
Пачатковая хуткасць кулі, м/с: 700-800

MG 42 (ням.: Maschinengewehr 42) — нямецкі адзіны кулямёт часоў Другой сусветнай вайны. Распрацаваны ў 1942 годзе фірмай Metall- und Lackwarenfabrik Johannes Großfuß. Сярод савецкіх франтавікоў і хаўруснікаў атрымаў мянушкі «Кастарэз», «Цыркулярка Гітлера», «Эмга».

Гісторыя

Другую сусветную вайну германскае войска пачало, маючы на ўзбраенні адзіны кулямёт MG 34. Ва ўмовах вайсковага часу выявіліся два хібы гэтага ў цэлым надзейнай і магутнай зброі: MG 34 быў адчувальны да забруджання механізма, і яго вытворчасць з’яўлялася дарагой і працаёмістай. У выніку быў прынята пастанова пра стварэнне на базе MG 34 новага ўніверсальнага кулямёта.

Працы над кулямётам праводзіліся інжынерамі Вернерам Грунерам і Куртам Хорнам, якія працавалі ў малавядомай кампаніі «Grossfuss». У канцы 1941 гады партыю новых кулямётаў адправілі на Ўсходні фронт, дзе яны паказалі высокія вынікі, якія дазволілі напачатку 1942 гады прыняць адзіны кулямёт MG 42 на ўзбраенне Вермахта. Масавая вытворчасць была разгорнута на заводах кампаній «Grossfuss», а таксама «Mauser Werke» і «Gustloff Werke». Да сканчэння вайны было выпушчана парадку 400 000 кулямётаў.

Пасля аднаўлення ФРГ выпуск кулямёта MG 42 быў наладжаны канцэрнам «Rheinmetall». У 1958 годзе ён паступіў на ўзбраенне войска ФРГ пад маркіроўкай MG 1 (вядомы таксама, як MG.42/59) — гэты варыянт быў зроблены пад патрон 7.62х51 НАТА. Адначасна была наладжана пераробка старых кулямётаў пад патрон 7.62х51 — такія кулямёты атрымалі назву MG 2. Нарэшце, пазней з’явілася ўдасканаленая версія MG 3, якая дагэтуль знаходзіцца на ўзбраенні ў многіх краінах.

Выкарыстанне

Упершыню серыйны MG 42 быў ужыты ў траўні 1942 года пехацінцамі генерала Ромеля ў бітве пры Газала (Туніс). Гэта зброя актыўна выкарыстоўвалася германскім войскам падчас Другой сусветнай вайны.

Падчас грамадзянскай вайны ў Сірыі паўстанцы выкарыстоўвалі мадыфікацыю кулямёта MG-3.

Падчас Расійска-украінскай вайны на ўсходзе Украіны, Служба бяспекі Украіны затрымала дыверсантаў, што былі ўзброены кулямётам MG-42[1][2]

Разнастайнасці

У 1959 годзе на ўзбраенне войска ФРГ быў прыняты адзіны кулямёт MG.42/59, які з’яўляецца копіяй MG 42, але разлічаны на патрон 7,62х51 НАТА. Надалей з’явілася мадыфікацыя MG.1A3, якая з’яўляецца ўніверсальным кулямётам і MG.1A4, што ўжываўся як танкавы кулямёт.

Тэхнічныя характарыстыкі

MG-42 на сошках

Кулямёт MG 42 працуе на прынцыпе выкарыстання аддачы ствала пры яго кароткім ходзе і адводу часткі парахавых газаў праз дульную прыладу дзеля павелічэння энергіі адкату. Замыканне засаўкі ўжыццяўляецца баявымі ўпорамі, што разводзяцца ў розныя бакі. Ударна-спускавы механізм ударникавага тыпу размешчаны ў засаўцы. Спускавы механізм дазваляе весці толькі бесперапынны агонь з хуткасцю 1200—1500 стрэлаў у хвіліну. Адкрыты прыцэл сэктарнага тыпу настроены на далёкасць стральбы 2000 метраў.

Сілкаванне кулямёта вырабляецца з металічнай стужкі на 250 патронаў, што складаецца з сектараў, па 50 патронаў кожны. Высокі тэмп стральбы патрабаваў частай змены ствала. Ствол кулямёта MG-42 змяняўся ў праз 6-10 секундаў, для гэтага было досыць адкінуць хамут-зашчапку, павярнуць ствол і выцягнуць яго рухам назад. Адзінай праблемай была высокая тэмпература ствала, таму яго замену трэба было вырабляць з дапамогай азбеставай пальчаткі ці іншых падручных сродкаў.

MG-42 мог выкарыстоўвацца ў ролі ручнога кулямёта з няздымнымі складанымі сошкамі, да яго таксама вырабляўся пяхотны станок Lafette 42, які важыў 20 кг і які меў механізмы навядзення і аўтаматычнага рассейвання агню.

Зноскі

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.