Grandala coelicolor | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Grandala coelicolor Hodgson, 1843 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ахоўны статус | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Grandala coelicolor — від вераб’інападобных птушак сямейства Драздовыя (Turdidae). Жыве ў Гімалаях, Тыбеце і Кітаі. Гэта адзіны прадстаўнік манатыпнага роду Grandala.
Апісанне
Даўжыня птушкі 19-23 см, маса 38-52 г. Віду ўласцівы палавы дымарфізм. Самцы маюць яркую, лазурна-блакітную афарбоўку. Крылы, хвост, дзюба і лапы чорныя, з чорнымі палосамі паміж дзюбай і вачыма. Самкі маюць карычнева-шэрую афарбоўку, усеяную белымі плямамі, гузка і надхвосце блакітныя, на крылах белыя палоскі. Афарбоўка маладых птушак падобная з афарбоўкай самак, але гарбінка і верхнія покрыўныя пёры хваста не блакітныя. Птушкі валодаюць ціхім цвырканнем і шчабятаннем.
Распаўсюджанне і экалогія
Птушкі распаўсюджаны ад Пакістана да Бутана і ад усходняга Цынхая і паўночна-заходняга Ганьсу да паўночнай Юньнані. Улетку яны сустракаюцца значна вышэй верхняй мяжы лесу, на вышыні ад 3900 да 5500 м над узроўнем мора, дзе жывуць на горных лугах, на скалістых вяршынях гор і асыпках, у зарасніках высакагорных кустоў. Узімку горныя папуляцыі мігруюць у даліны, у прыватнасці ў паўночную М’янму, на вышыні ад 300 да 4300 м над узроўнем мора, рэдка ніжэй за 2000 м над узроўнем мора.
Паводзіны
Прадстаўнікі віду часта ўтвараюць вялікія чароды. Харчуюцца насякомымі і ягадамі, ежу шукаюць пераважна на зямлі. Увосень яны таксама ласуюцца садавіной у садах. Сезон размнажэння доўжыцца з мая па ліпень. Чашападобнае гняздо будуецца з сухой травы, высцілаецца мохам і пер’ем, і размяшчаецца на каменным выступе. У кладцы 2 зеленаватыя яйкі, усыпаных фіялетавымі плямамі.
Галерэя
Зноскі
Спасылкі
- Recordings at Xeno-Canto Архівавана 20 листопада 2021.