Яўген Іванавіч Чазаў
руск.: Евгений Иванович Чазов
Дата нараджэння	10 чэрвеня 1929(1929-06-10)[1]
Месца нараджэння	Ніжні Ноўгарад, Ніжагародскі павет[d][2]
Дата смерці	12 лістапада 2021(2021-11-12)[3] (92 гады)
Месца смерці	Масква, Расія
Месца пахавання	Новадзявочыя могілкі
Грамадзянства	СССР  Расія
Род дзейнасці	урач, палітык, кардыёлаг, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера	кардыялогія[4]
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Навуковае званне	спіс правадзейных членаў АН СССР[d] акадэмік РАН[d] прафесар Акадэмія медыцынскіх навук СССР акадэмік АН СССР[d] Расійская акадэмія медыцынскіх навук
Альма-матар	Нацыянальны медыцынскі ўніверсітэт імя Аляксандра Багамольца
Партыя	КПСС
Член у	Расійская акадэмія навук Акадэмія навук СССР ЦК КПСС Балгарская акадэмія навук Сербская акадэмія навук і мастацтваў
Прэміі
Узнагароды	Вялікі залаты медаль імя М. В. Ламаносава (2003) Pavlov Gold Medal[d] ордэн «За заслугі перад Кабардзіна-Балкарскай Рэспублікай»[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Яўген Іванавіч Чазаў (руск.: Евге́ний Ива́нович Ча́зов; нар. 10 чэрвеня 1929, Ніжні Ноўгарад, РСФСР, СССР) — савецкі і расійскі кардыёлаг, доктар медыцынскіх навук, прафесар. Ганаровы дырэктар ФДБУ «Нацыянальны медыцынскі даследчы цэнтр кардыялогіі».

Начальнік 4-га Галоўнага ўпраўлення пры Міністэрстве аховы здароўя СССР у 1967—1986 гадах. Міністр аховы здароўя СССР у 1987—1990 гадах. Член Прэзідыума РАМН з 1972 года.

Акадэмік АМН СССР (1971; член-карэспандэнт 1967). Акадэмік АН СССР (1979). Герой Сацыялістычнай Працы (1978). Лаўрэат Ленінскай прэміі (1982), трох Дзяржаўных прэмій СССР (1969, 1976, 1991), Прэміі Савета Міністраў СССР (1977) і Дзяржаўнай прэміі Расіі (2004). Поўны кавалер ордэна «За заслугі перад Айчынай».

Член ЦК КПСС у 1982—1990 гадах (кандыдат у члены ЦК у 1981—1982 гадах). Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР 9, 10, 11 скліканняў. Член КПСС з 1962 года.

Ініцыятар стварэння і сустаршыня міжнароднага руху «Урачы свету за прадухіленне ядзернай вайны», якому ў 1985 годзе была прысуджана Нобелеўская прэмія міру.

Зноскі