Ян Сібеліус
Jean Sibelius
Асноўная інфармацыя
Імя пры нараджэнні Юхан Юліус Крысціян Сібеліус (шведск.: Johan Julius Christian Sibelius)[1]
Дата нараджэння 8 снежня 1865(1865-12-08)
Месца нараджэння Хяменліна, Вялікае княства Фінляндскае, Расійская Імперыя
Дата смерці 20 верасня 1957(1957-09-20) (91 год)
Месца смерці
Краіна  Расійская імперыя,
 Фінляндыя
Бацька Christian Gustaf Sibelius[d][2]
Маці Maria Charlotta Sibelius[d][2]
Жонка Aino Sibelius[d]
Дзеці Ruth Snellman[d], Heidi Blomstedt[d] і Katarina Ilves[d]
Альма-матар
Месца працы
Музычная дзейнасць
Педагог Martin Wegelius[d], Albert Becker[d], Karl Goldmark[d], Robert Fuchs[d], Robert Kajanus[d] і Karl Flodin[d]
Прафесіі кампазітар, скрыпач, дырыжор
Інструменты скрыпка, фартэпіяна
Жанры класічная музыка[3][4], опера[5][6][…], сімфонія, incidental music[d][7][8][…], акадэмічная музыка XX стагоддзя[d] і art song[d]
Грамадская дзейнасць
Член у
Узнагароды
Вялікі крыж ордэна Белай ружы
Аўтограф Аўтограф
sibelius.fi
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ян (Жан[9], Юхан) Сібеліус[10], або Сібеліюс (шведск.: Jean Sibelius маўленне , шведск.: Johan Julius Christian Sibelius; 8 снежня 1865, Хяменліна, Вялікае княства Фінляндскае — 20 верасня 1957, Ярвенпяя, Фінляндыя) — фінскі кампазітар, педагог; заснавальнік нацыянальнай кампазітарскай школы; адзін з буйнейшых прадстаўнікоў сусветнага сімфанізму.

Біяграфічныя звесткі

Вучань М. Вегеліуса. 3 1891 выкладаў у Хельсінкскай кансерваторыі.

Творчасць

Для яго творчасці характэрны віртуознае валоданне тэхнікай кампазіцыі і інструментоўкі, сінтэз класічных і рамантычных традыцый, імкненне да праграмнасці. Арганічна перапрацоўваў музычны фальклор, выкарыстоўваючы яго ладава-гарманічныя і гарманічныя асаблівасці. Творы вылучаюцца своеасаблівай строгасцю і адначасова непасрэднасцю выказвання, для іх характэрны патрыятычныя матывы, заснаваныя на фінскай народнай паэзіі, гісторыі, міфалогіі і эпасе. Сярод твораў: сімфонія «Кулерва» для салістаў, хору і аркестра (1892), 7 сімфоній для аркестра (1899—1924), праграмныя аркестровыя творы, у т.л. сюіта «Лемінкяйнен» (1893—96), 4 легенды (у т.л. «Туанельскі лебедзь» на сюжэт «Калевалы»), сімфанічныя паэмы, у т.л. «Сага» (апошняя рэд. 1901), «Вясновая песня» (1894), «Фінляндыя» (1899), «Дачка Поўначы» (1906), «Начная скачка і усход сонца» (1907), «Тапіёла» (1926), канцэрт для скрыпкі з аркестрам (1903), «Сумны вальс»; інструментальныя ансамблі і п'есы; кантаты і хары, каля 100 рамансаў і песень, музыка да драматычных спектакляў і інш.

Асноўныя творы

Сімфоніі

  • «Кулерво», сімфонія для салістаў, хору і аркестра, op.7 (1899)
  • Сімфонія № 1 e-moll, op.39 (1899)
  • Сімфонія № 2 D-dur, op.43 (1902)
  • Сімфонія № 3 C-dur, op.52 (1907)
  • Сімфонія № 4 a-moll, op.63 (1911)
  • Сімфонія № 5 Es-dur, op.82 (1915)
  • Сімфонія № 6 d-moll, op.104 (1923)
  • Сімфонія № 7 C-dur, op.105 (1924)

Ушанаванне памяці

3 1951 штогод праводзіцца Міжнародны музычны фестываль «Тыдзень Сібеліуса» (Хельсінкі).

Гл. таксама Сібеліус, цягнік

Зноскі

  1. ↑ Lapsuus 1865—1881
  2. 1 2 Pas L. v. Genealogics — 2003.
  3. ↑ http://beatzone.cz/component/kapela/Izumi+Tateno
  4. ↑ http://bachtrack.com/find-concerts/work=violin-concerto-in-d-minor-op47-sibelius
  5. ↑ http://www.allmusic.com/artist/rainer-maria-rilke-mn0001776480/credits
  6. ↑ http://www.classicalarchives.com/composer/3353.html
  7. ↑ http://www.classicalarchives.com/work/481030.html
  8. ↑ http://www.classicalarchives.com/work/466997.html
  9. ↑ Сібеліус называў сябе на французскі манер Жанам фр.: Jean, таму ў сусветнай практыцы ўжываецца менавіта гэты варыянт імя. У беларускай, пад уплывам рускай традыцыі, ужываецца варыянт «Ян».
  10. ↑ Варыянты напісання імя Ян Сібеліус, Юхан Сібеліус у адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.14., Мн., 2002, С.362.

Літаратура

Спасылкі

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.