Ян Дамінік Лапацінскі
Ян Дамінік Лапацінскі
Герб «Любіч»
10-ы сакратар вялікі духоўны літоўскі 25 мая 1755 — 1762
Папярэднік	Антоні Эразм Валовіч[d]
Пераемнік	Томаш Ігнацы Зянковіч
біскуп жамойцкі з 15 лютага 1762
Дыяцэзія	Жамойская дыяцэзія
Папярэднік	Антоні Дамінік Тышкевіч
Пераемнік	Ян Стэфан Гедройц
Нараджэнне	9 мая 1708(1708-05-09) Лапаціна, Мсціслаўскае ваяводства, Вялікае Княства Літоўскае, Рэч Паспалітая
Смерць	11 студзеня 1778(1778-01-11) (69 гадоў) Янопаль[d], Цяльшэйскі раён[d], Літва
Род	Лапацінскія
Бацька	Лявон Лапацінскі[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква[1]
Дзейнасць	каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Ян Дамінік Лапацінскі (9 мая 1708, мястэчка Лапаціна Мсціслаўскага ваяводства — 11 студзеня 1778) — вялікалітоўскі рэлігійны і дзяржаўны дзеяч. Канонік віленскі (з 1732) і схаластык (з 1753), духоўны сакратар вялікі літоўскі (1755—1762), біскуп жамойцкі (з 1762)^[2].

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Лапацінскіх герба «Любіч», сын Лявона. Навучаўся ў семінарыі місіянераў у Варшаве. Быў пробашчам у Крожах, каралеўскім капеланам.

У 1732 годзе стаў віленскім канонікам.

Прыхільнік Сапегаў, быў капеланам іх саюзніка Міхала Юзафа Масальскага, выхоўваў яго сына Ігнацыя. Зблізіўся з Чартарыйскімі, потым кантактаваў з гетманам вялікім літоўскім Міхалам Казімірам Радзівілам. Далей дзейнічаў у рэчышчы праграмы прыдворнай партыі Ежы Мнішка і яго саюзнікаў Радзівілаў.

У 1764 годзе ўдзельнічаў у абранні каралём і вялікім князем Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Супрацоўнічаў у рэалізацыі каралеўскіх планаў рэформ. Потым прыхільна паставіўся да Барскай канфедэрацыі, але адкрыта яе не падтрымаў. У 1771 годзе перад пагрозай арышту расійскімі войскамі выехаў у Прусію, пазней вярнуўся.

Быў добрым адміністратарам, імкнуўся ўзняць узровень адукацыі святароў. Аднавіў некалькі касцёлаў і біскупскіх рэзідэнцый, заснаваў духоўную семінарыю ў Варнях. Трымаў мастацкую галерэю.

Аўтар рэлігійных твораў. Пераклаў кнігі Лангле дзю Трэснуа «Збор кароткай касцёльнай гісторыі» і Верто д’Абера «Гісторыя партугальскай рэвалюцыі» (Вільня, 1753)^[3].

Галерэя

• Іканаграфія Яна Дамініка Лапацінскага
• 
  Невядомы мастак, XVIII
• 
  Невядомы мастак, XVIII
• 
  Невядомы мастак, XVIII
• 
  Невядомы мастак, XVIII

Зноскі

Літаратура

• Мацук А. Лапацінскія // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — С. 181—182. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Ян Дамінік Лапацінскі