Яніс Чакстэ | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
лат.: Jānis Čakste | |||||||
|
|||||||
Папярэднік | пасада заснавана | ||||||
Пераемнік | Густаус Зэмгалс | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | пасада заснавана | ||||||
Пераемнік | пасада скасавана | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | пасада заснавана | ||||||
Пераемнік | пасада скасавана | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
14 верасня 1859[1][2][…] |
||||||
Смерць |
14 сакавіка 1927[4][1][…] (67 гадоў) |
||||||
Месца пахавання |
|
||||||
Дзеці | Mintauts Čakste[d] і Konstantīns Čakste[d] | ||||||
Партыя | Сялянскі Саюз Латвіі, Партыя Дэмакратычнага Цэнтра | ||||||
Член у | |||||||
Адукацыя | |||||||
Прафесія | Юрыст | ||||||
Дзейнасць | палітык, адвакат | ||||||
Месца працы | |||||||
Аўтограф | |||||||
Узнагароды |
|
||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Яніс Чакстэ (лат.: Jānis Čakste; 14 верасня 1859 — 14 сакавіка 1927) — першы прэзідэнт Латвійскай Рэспублікі.
Палітычная дзейнасць
У студзені 1919 года на чале латвійскай дэлегацыі наведвае Лондан і парыжскую мірную канферэнцыю. 1 мая 1920 года адкрывае першае пасяджэнне Канстытуцыйнага сходу. Прымае ўдзел у выбарах яго старшыні. Атрымлівае 83 галасы, тады як Яніс Райніс — толькі 48.
14 лістапада 1922 г. Сейм абірае Чакстэ першым прэзідэнтам Латвіі (92 дэпутата — «за», 6 устрымаліся) як адзінага кандыдата. 6 лістапада 1925 г. ён абіраецца паўторна. За час прэзідэнцтва абвясціў 402 законы. Ліберальным быў закон аб адукацыі, які абавязваў дзяржаву і самакіраванне ствараць столькі школ нацменшасцей, колькі неабходна. Памілаваў 549 чалавек. З 14 лістапада 1919 года — дацэнт Латвійскага ўніверсітэта, 28 верасня 1924 года атрымаў ступень Dr. iur. honoris causa. З 1921 года чытаў лекцыі і на афіцэрскіх курсах.
14 сакавіка 1927 г. памёр. Пахаваны на Лясным могілках у Рызе.
У 2003 годзе ў Елгаве ўсталяваны помнік, а ў сталіцы імем Чакстэ названая вуліца.
Зноскі
- 1 2 Janis Cakste // Encyclopædia Britannica Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ Janis Cakste // Brockhaus Enzyklopädie
- ↑ Deutsche Nationalbibliothek Агульны нарматыўны кантроль — 2012—2016. Праверана 15 снежня 2014.
- 1 2 Чаксте Янис // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 28 верасня 2015.