Юпітэр (лац.: Iuppiter) — у старажытнарымскай міфалогіі бог неба, дзённага святла, навальніцы, бацька багоў, вярхоўнае бажаство рымлян. Муж багіні Юноны, сын Сатурна і Опс. Адпавядае грэчаскаму Зеўсу. Бог Юпітэр шанаваўся на ўзвышшах, вяршынях гор у выглядзе каменя. Яму прысвечаны дні поўні — Іды.
Храм Юпітэра стаяў на Капітоліі, дзе Юпітэр разам з Юнона і Мінерва уваходзіў у тройку галоўных рымскіх бажаствоў.
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Юпітэр (міфалогія)
 | ||
|---|---|---|
| Жрацы | Аўгуры • Аўгусталы • Арвальскія браты • Вялікі пантыфік • Вясталкі • Гаруспік • Калегія пантыфікаў • Саліі • Свяшчэнны цар • Фецыялы • Тыцыі • Фламіны • Эпулоны |  |
| Вераванні і рытуалы | Кнігі Сівіл • Святы (Квінкватрыі • Кансуаліі • Лемурыя • Луперкаліі • Матраналіі • Нептуналіі • Парэнталіі • Сатурналіі • Тэрэнцінскія гульні • Цэрэаліі • Ювеналіі) • Храм • Аўспіцыі | |
| Галоўныя багі | ||
| Іншыя багі, бажаствы і духі | ||
| Персаніфікацыя | Ангерона • Віртус • Канкордзія • Хонас • Фартуна | |