Эпі́фара (стар.-грэч.: ἐπιφορά— паўтарэнне) — паўтарэнне аднолькавых гукаў, словаў ці выразаў у канцы вершаваных радкоў або строф. Вось прыклад эпіфары з народнай песні:
- Цялушачак гадаваць будзем,
- А бычочкі прадаваць будзем,
- Дзевак замуж аддаваць будзем,
- А хлопчыкаў жаніць будзем.
Стылістычная фігура, супрацьлеглая эпіфары, — анафара.
Віды эпіфары
- Радковая — аднолькавыя словы ці выразы паўтараюцца ў канцы радкоў.
- Строфная — асобныя словы ці выразы дакладна паўтараюцца ў канцы асобных строф.
Гл. таксама
- Анафара.
Літаратура
- Рагойша В. П. Паэтычны слоўнік. — 3-е выд., дапрац. і дапоўн.. — Мінск: Беларуская навука, 2004. — 576 с. — 2 000 экз. — ISBN 985-08-0598-6.
- Рагойша В. П. Тэорыя літаратуры ў тэрмінах. — Мінск: Беларуская энцыклапедыя, 2001. — 384 с. — 1 000 экз. — ISBN 985-11-0197-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.