Эзоп
стар.-грэч.: Αἴσωπος
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	каля 620 да н.э.[1]
Месца нараджэння	Mesembria (Pontus)[d], Нясебыр, Nesebar Municipality[d], Бургаская вобласць, Балгарыя
Дата смерці	каля 564 да н.э.
Месца смерці	Дэльфы, Дэлфі[d], Phocis Regional Unit[d], Цэнтральная Грэцыя, Дэцэнтралізаваная адміністрацыя Фесаліі і Цэнтральнай Грэцыі[d], Грэцыя
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	байкапісец, міфограф, філосаф, пісьменнік
Мова твораў	старажытнагрэчаская мова
Творы ў Вікікрыніцах
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эзоп, Эсоп (ст.-грэч. Αἴσωπος; VI ст. да н.э.) — старажытнагрэчаскі байкапісец.

Паводле фальклорных традыцый — народны мудрэц, выродлівы раб з Фрыгіі ці з Фракіі, жыў на в. Самас, пазней вольнаадпушчаны, служыў у лідыйскага цара Крэза, быў несправядліва абвінавачаны жрацамі ў Дэльфах і скінуты са скалы.

Літаратурная апрацоўка кароткіх празаічных баек, што прыпісваюцца Эзопу, наданне ім метрыкі пачалося ў V ст. да н.э. (найбольш позняя апрацоўка належыць Федру і грэчаскаму байкапісцу Бабрыю). Зборнік баек Эзопа склаў Дэметрый Фалерскі (4 ст. да н.э.). Захаваліся зборнікі візантыйскай эпохі, у т.л. выдадзены грэчаскім манахам Максімам Планудам у 1300. Простыя і займальныя сюжэты яго баек спалучаюцца з мараллю, заснаваны на жыццёвым вопыце чалавека з нізоў. Яны паўплывалі на творчасць Ж. Лафантэна, І. Крылова, К. Крапівы і інш. На беларускую мову байкі Эзопа пераклалі У. Валасевіч, А. Жлутка.

Беларускія пераклады

• Моваю Эзопа: Байкі. Мн., 1987;
• Эзоп. Дзесяць баек // Далягляды, 89. Мн., 1989.

Зноскі