Шэршні | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Шэршань звычайны (Vespa crabro) | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Vespa Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Шэршні (Vespa) — род насякомых сямейства сапраўдныя восы.
Апісанне
Даўжыня цела да 40 мм, шэршня еўрапейскага да 30 мм (матка). Афарбоўка бураватая, ці чырвона-бурая з буравата-жоўтым малюнкам на галаве і брушку. Крылы жаўтаватыя. Ротавы апарат грызуча-ліжучы. Самкі маюць джала і ядавітыя залозы.
Пашырэнне
Каля 20 відаў. Пашыраны ўсюды, пераважна ў Паўднёва-Усходняй Азіі. На Беларусі трапляецца шэршань еўрапейскі або звычайны (Vespa crabro).
Асаблівасці біялогіі
Жывуць сем’ямі. Шарападобныя гнёзды-соты, размешчаныя гарызантальна (да 6 слаёў, самыя вялікія да 0,5 м) у дуплах дрэў, шпакоўнях, гарышчах дамоў, будуюць з сапраўднай паперы, якую выпрацоўваюць рабочыя асобіны з раздробненых валокнаў драўніны, змочанай вадой і слінай. Дарослыя асобіны кормяцца нектарам, сокамі дрэў, пладоў і ягад. Лічынак кормяць насякомымі — меданоснымі пчоламі, мухамі, восамі.
Шкодзяць пчалярству, лясным і пладовым гадавальнікам, садам. Укусы шэршняў балючыя.
Зноскі
Літаратура
- Максімава С. Шэршні // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 18. Кн. 1: Дадатак: Шчытнікі — Яя / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2004. — Т. 18. Кн. 1. — 472 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0295-4 (т. 18. Кн. 1).